Sprawa C-203/12: Billerud Karlsborg AB, Billerud Skärblacka AB v. Naturvardsverket (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.367.12/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 grudnia 2013 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 17 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta domstolen - Szwecja) - Billerud Karlsborg AB, Billerud Skärblacka AB przeciwko Naturvårdsverket

(Sprawa C-203/12) ¹

(Dyrektywa 2003/87/WE - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych - Kara z tytułu przekroczenia emisji - Pojęcie przekroczenia emisji - Zrównanie z niedopełnieniem obowiązku zwrotu w terminie wyznaczonym w dyrektywie ilości uprawnień wystarczającej do pokrycia emisji z poprzedniego roku - Brak możliwości zwolnienia z kary w razie posiadania niezwróconych uprawnień z wyjątkiem działania siły wyższej - Brak możliwości modyfikacji wysokości kary - Proporcjonalność)

(2013/C 367/20)

Język postępowania: szwedzki

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2013 r.)

Sąd odsyłający

Högsta domstolen

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Billerud Karlsborg AB, Billerud Skärblacka AB

Strona pozwana: Naturvårdsverket

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Högsta domstolen - Wykładnia art. 16 ust. 3 i 4 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275, s. 32) - Kary przewidziane w dyrektywie - Obowiązek zapłaty kary przez operatora, który nie zwrócił do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego przydziałów w ilości odpowiadającej jego emisji, nawet jeżeli wynika to z zaniedbania, błędu administracyjnego lub problemów technicznych - Ewentualna możliwość zwrotu lub obniżenia wysokości kary

Sentencja

1) Artykuł 16 ust. 3 i 4 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE należy interpretować w ten sposób, że nie dopuszcza on, by operator, który nie dokonał do dnia 30 kwietnia zwrotu uprawnień do emisji dwutlenku węgla odpowiadających jego emisji z roku poprzedniego, uniknął przewidzianej w tym przepisie kary finansowej z tytułu przekroczenia emisji, nawet jeżeli w tym dniu posiadał wystarczającą ilość uprawnień.

2) Artykuł 16 ust. 3 i 4 dyrektywy 2003/87 należy interpretować w ten sposób, że wysokość ryczałtowej kary pieniężnej przewidzianej w tych przepisach nie może ulegać modyfikacji przez sąd krajowy na podstawie zasady proporcjonalności.

¹ Dz.U. C 184 z 23.6.2012.