Sprawa C-20/08 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 15 listopada 2007 r. w sprawie T-71/06 Enercon GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 22 stycznia 2008 r. przez Enercon GmbH.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.79.19/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 marca 2008 r.

Odwołanie do wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 15 listopada 2007 r. w sprawie T-71/06 Enercon GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 22 stycznia 2008 r. przez Enercon GmbH

(Sprawa C-20/08 P)

(2008/C 79/33)

(Dz.U.UE C z dnia 29 marca 2008 r.)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Enercon GmbH (przedstawiciele: adwokaci R. Böhm i U. Sander)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie T-71/06,

– uwzględnienie żądań zgłoszonych w postępowaniu w pierwszej instancji,

– ewentualnie - przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Pierwszej Instancji,

– obciążenie OHIM kosztami postępowania poniesionymi w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

W ramach swojego pierwszego zarzutu wnosząca odwołanie twierdzi, że doszło do naruszenia obowiązku uzasadnienia decyzji wynikającego z art. 73 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Zarówno w decyzji Izby Odwoławczej, jak i w zaskarżonym wyroku Sądu Pierwszej Instancji zabrakło ustaleń i wyjaśnień dotyczących kształtów uznawanych przez OHIM lub Sąd Pierwszej Instancji za powszechne na rynku, a także sposobu, w jaki zgłoszony kształt powinien różnić się od kształtów powszechnych na rynku, by móc być uznanym za odróżniający. W braku takich ustaleń i wyjaśnień trudno jest zrozumieć, w jaki sposób OHIM i Sąd Pierwszej Instancji doszły do przekonania, że zgłoszony kształt nie jest odróżniający.

W ramach drugiego zarzutu wnosząca odwołanie podnosi, że naruszony został art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego z uwagi na ocenę charakteru odróżniającego, która - wobec braku podania podstawy faktycznej rozstrzygnięcia - mogła być jedynie wynikiem czystego błędu w ustaleniach faktycznych Sądu Pierwszej Instancji. Kwestia ta podlega kontroli Trybunału. Wbrew stanowisku Sądu Pierwszej Instancji wyrażonemu w zaskarżonym wyroku, wnosząca odwołanie twierdzi, że zgłoszony kształt ma odróżniający charakter, ponieważ różni się znacząco od zwykłych kształtów występujących na rynku i nie jest tylko odmianą tych kształtów. Właściwy krąg odbiorców może postrzegać zgłoszony kształt jako wskazanie pochodzenia, niezależnie od sposobu jego wykorzystania i bez dalszej weryfikacji czy głębszego zastanowienia - i rzeczywiście postrzega go w ten sposób.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.