Sprawa C-2/06: Willy Kempter KG v. Hauptzollamt Hamburg-Jonas (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2008.79.3/1
Akt nienormatywny(Sprawa C-2/06)(1)
(Wywóz bydła - Refundacje wywozowe - Ostateczna decyzja administracyjna - Wykładnia wyroku Trybunału - Skuteczność wyroku wydanego w trybie prejudycjalnym po dacie decyzji - Ponowne rozpatrzenie i wzruszenie - Ograniczenia czasowe - Zasada pewności prawa - Zasada współpracy - Artykuł 10 WE)
(2008/C 79/03)
(Dz.U.UE C z dnia 29 marca 2008 r.)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Finanzgericht Hamburg
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Willy Kempter KG
Strona pozwana: Hauptzollamt Hamburg-Jonas
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Finanzgericht Hamburg - Wykładnia art. 10 WE w świetle wyroku Trybunału z dnia 13 stycznia 2004 r. w sprawie C-453/00 Kühne & Heitz - Ponowne rozpatrzenie i rektyfikacja przez organ administracyjny ostatecznej decyzji w celu uwzględnienia wykładni znajdującego zastosowanie przepisu wspólnotowego, przyjętej w międzyczasie wyrokiem Trybunału, w sytuacji gdy adresat tej decyzji nie powołał się na naruszenie tego przepisu w skardze wszczynającej postępowanie sądowe, a żądanie ponownego rozpatrzenia sprawy wniósł dopiero po 19 miesiącach od ogłoszenia tego wyroku
Sentencja
1) W kontekście postępowania przed organem administracyjnym, zmierzającego do ponownego rozpatrzenia sprawy zakończonej decyzją administracyjną, która stała się ostateczna na mocy wyroku sądowego wydanego w ostatniej instancji, opartego na błędnej, w świetle późniejszego wyroku Trybunału, wykładni prawa wspólnotowego, prawo wspólnotowe nie wymaga, by skarżący w postępowaniu głównym powołał się na prawo wspólnotowe w ramach środka prawnego przewidzianego w systemie prawa krajowego, który wniósł przeciw spornej decyzji.
2) Prawo wspólnotowe nie przewiduje żadnych ograniczeń czasowych w zakresie złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją administracyjną, która stała się ostateczna. Państwa członkowskie maja jednak możliwość określenia rozsądnych terminów na wniesienie środka prawnego, przy zachowaniu wspólnotowych zasad skuteczności i równoważności.
______
(1) Dz.U.C 60 z 11.3.2006 r.