Sprawa C-199/19: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 9 lipca 2020 r. - RL sp. z o.o. v. J.M.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.287.9

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 sierpnia 2020 r.

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 9 lipca 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi - Polska) - RL sp. z o.o. / J.M.

(Sprawa C-199/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Zwalczanie opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych - Dyrektywa 2011/7/UE - Pojęcie "transakcji handlowej" - Świadczenie usług - Artykuł 2 pkt 1 - Umowa najmu - Świadczenia okresowe - Harmonogram płatności w ratach - Artykuł 5 - Zakres]

Język postępowania: polski

(2020/C 287/12)

(Dz.U.UE C z dnia 31 sierpnia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: RL sp. z o.o.

Strona pozwana: J.M.

Sentencja

1) Artykuł 2 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych należy interpretować w ten sposób, że umowa, w ramach której świadczenie główne polega na odpłatnym oddaniu nieruchomości do czasowego korzystania, taka jak umowa najmu lokalu użytkowego, stanowi transakcję handlową prowadzącą do świadczenia usług w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem że transakcja ta następuje między przedsiębiorstwami lub między przedsiębiorstwami a organami publicznymi.

2) Jeżeli umowa na czas oznaczony lub nieoznaczony przewidująca świadczenie okresowe, dokonywane w określonych z góry odstępach czasu, takie jak comiesięczny czynsz płacony na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego, jest objęta przedmiotowym zakresem stosowania dyrektywy 2011/7 jako transakcja prowadząca do świadczenia usług za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, jej art. 5 należy interpretować w ten sposób, że aby w przypadku braku zapłaty w uzgodnionym terminie tego rodzaju umowa mogła doprowadzić do powstania uprawnienia do odsetek za opóźnienia w płatnościach i do rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, przewidzianych w art. 3 i 6 owej dyrektywy, nie musi ona zostać uznana za uzgadniającą harmonogram płatności w ratach w rozumieniu owego art. 5.

¹ Dz.U. C 164 z 13.5.2019.