Sprawa C-195/08 PPU: Postępowanie zainicjowane przez Ingę Rinau (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.223.19/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 30 sierpnia 2008 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 lipca 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas) - Postępowanie zainicjowane przez Ingę Rinau

(Sprawa C-195/08 PPU)(1)

(Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń - Wykonywanie w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Wniosek o nieuznanie orzeczenia o powrocie dziecka bezprawnie zatrzymanego innym państwie członkowskim - Pilny tryb prejudycjalny)

(2008/C 223/30)

Język postępowania: litewski

(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2008 r.)

Sąd krajowy

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Strona w postępowaniu przed sądem krajowym

Inga Rinau

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Lietuvos Aukščiausiasis Teismas - Wykładnia art. 21, 23, 24, 31 ust. 1, 40 ust. 2 i 42 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz.U. L 338, s. 1) - Wniosek o nieuznanie w państwie członkowskim A orzeczenia wydanego przez sąd państwa członkowskiego B, nakazującego powrót dziecka, uznanego za bezprawnie zatrzymane w państwie członkowskim A przez jego matkę, jego ojcu zamieszkałemu w państwie członkowskim B, któremu przyznano władzę rodzicielską nad dzieckiem

Sentencja

1) Z chwilą gdy orzeczenie o odmowie powrotu zostało wydane i przekazane do wiadomości sądu państwa pochodzenia, dla celów wydania świadectwa przewidzianego w art. 42 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 bez znaczenia jest, czy orzeczenie to zostało zawieszone, zmienione, uchylone lub w każdym razie nie uprawomocniło się albo zostało zastąpione orzeczeniem o powrocie, o ile powrót dziecka w rzeczywistości nie nastąpił. Jeżeli nie wyrażono żadnej wątpliwości do autentyczności tego świadectwa, a samo świadectwo zostało sporządzone przy użyciu formularza, którego wzór znajduje się w załączniku IV do rozporządzenia, to sprzeciwienie się uznaniu orzeczenia o powrocie jest zabronione, a do sądu wezwanego należy wyłącznie nadanie klauzuli wykonalności orzeczeniu zaopatrzonemu w świadectwo i zezwolenie na powrót dziecka.

2) Z wyjątkiem przypadku, gdy postępowanie dotyczy orzeczenia zaopatrzonego w świadectwo na podstawie art. 11 ust. 8, art. 40 i art. 42 rozporządzenia nr 2201/2003, każda ze stron może złożyć wniosek o nieuznanie orzeczenia sądowego, nawet jeżeli wcześniej nie został złożony wniosek o uznanie orzeczenia

3) Artykuł 31 ust. 1 rozporządzenia nr 2201/2003, w zakresie w jakim stanowi, że osoba, przeciwko której wykonuje się orzeczenie, ani dziecko w tym stadium postępowania nie mają możliwości złożenia jakiegokolwiek oświadczenia, nie ma zastosowania w postępowaniu w sprawie nieuznania orzeczenia sądowego wszczętego mimo braku wcześniejszego wniosku o uznanie tego samego orzeczenia. W takiej sytuacji strona pozwana, która domaga się uznania, może składać oświadczenia.

______

(1) Dz.U. C 171 z 5.7.2008.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.