Sprawa C-187/14: Skatteministeriet v. DSV Road A/S (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.279.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 sierpnia 2015 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 czerwca 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret - Dania) - Skatteministeriet/DSV Road A/S

(Sprawa C-187/14) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Wspólnotowy kodeks celny - Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 - Artykuły 203 i 204 - Rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 - Artykuł 859 - Procedura tranzytu zewnętrznego - Powstanie długu celnego - Kwestia usunięcia spod dozoru celnego - Niewykonanie obowiązku - Przedstawienie towarów w urzędzie przeznaczenia po terminie - Towary nieprzyjęte przez odbiorcę i zwrócone bez przedstawienia w urzędzie celnym - Towary ponownie objęte procedurą tranzytu zewnętrznego poprzez nowe zgłoszenie - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 168 lit. e) - Odliczenie podatku VAT w związku z przywozem przez przewoźnika]

Język postępowania: duński

(2015/C 279/16)

(Dz.U.UE C z dnia 24 sierpnia 2015 r.)

Sąd odsyłający

Østre Landsret

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Skatteministeriet

Strona pozwana: DSV Road A/S Przy udziale: Danske Speditører

Sentencja

1) Artykuł 203 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 Rady z dnia 20 listopada 2006 r., należy interpretować w ten sposób, że dług celny nie powstaje na podstawie tego artykułu w związku z samym faktem, że towary objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego zostały, po bezskutecznej próbie dostawy, dostarczone do wolnocłowego portu wyjścia bez przedstawienia ich w urzędzie celnym miejsca przeznaczenia ani w urzędzie celnym portu wolnocłowego, jeżeli wykazano, że owe towary zostały ponownie przewiezione do ich miejsca przeznaczenia w ramach drugiej procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, która została prawidłowo zakończona. Natomiast w ramach hipotezy, wedle której nie wykazano, że towary przewiezione w ramach pierwszej i drugiej procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego były tymi samymi towarami, dług celny powstaje na podstawie tego artykułu.

2) Artykuł 204 rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 1791/2006, w związku z art. 859 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 214/2007 z dnia 28 lutego 2007 r., należy interpretować w ten sposób, że spóźnione przedstawienie w urzędzie celnym miejsca przeznaczenia w ramach drugiej procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego towarów objętych pierwszą procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego stanowi niewykonanie obowiązku skutkujące powstaniem długu celnego, chyba że spełnione są przesłanki przewidziane w art. 356 ust. 3 lub art. 859 tiret drugie i pkt 2 lit. c) tego rozporządzenia, co podlega ocenie sądu krajowego.

3) Artykuł 168 lit. e) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on przepisom krajowym wykluczającym odliczenie podatku od wartości dodanej związanego z przywozem, do zapłaty którego zobowiązany jest przewoźnik, który nie jest ani importerem, ani właścicielem towarów, o których mowa, lecz który jedynie zapewnił wykonanie transportu i odprawę celną w ramach swej działalności przewozowej podlegającej podatkowi od wartości dodanej.

¹ Dz.U. C 202 z 30.6.2014.