Sprawa C-181/12: Yvon Welte v. Finanzamt Velbert (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.367.11/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 14 grudnia 2013 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Düsseldorf - Niemcy) - Yvon Welte przeciwko Finanzamt Velbert

(Sprawa C-181/12) 1

(Swobodny przepływ kapitału - Artykuły 56-58 WE - Podatki od spadków - Spadkodawca i spadkobierca mający miejsce zamieszkania w państwie trzecim - Masa spadkowa - Nieruchomość położona w państwie członkowskim - Prawo do kwoty wolnej od podatku odliczanej od podstawy opodatkowania - Odmienne traktowanie rezydentów i nierezydentów)

(2013/C 367/18)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2013 r.)

Sąd odsyłający

Finanzgericht Düsseldorf

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Yvon Welte

Strona pozwana: Finanzamt Velbert

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Finanzgericht Düsseldorf - Wykładnia art. 63 i 65 TFUE - Uregulowanie państwa członkowskiego w dziedzinie podatku od spadków ustalające przy nabyciu nieruchomości kwotę wolną od podatku w wysokości 2.000 EUR, jeśli spadkodawca i spadkobierca mają miejsce zamieszkania w państwie trzecim, podczas gdy ta kwota wolna od podatku wynosi 500.000 EUR, jeśli spadkodawca lub spadkobierca ma miejsce zamieszkania na terytorium kraju

Sentencja

Artykuły 56 WE i 58 WE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie obowiązywaniu uregulowania państwa członkowskiego w dziedzinie obliczania podatku od spadków, które przewiduje w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia gruntu położonego na terytorium tego państwa, jeżeli - jak w okolicznościach sprawy głównej - zmarły i nabywca spadku w chwili otwarcia spadku posiadali miejsce zamieszkania w państwie trzecim takim jak Konfederacja Szwajcarska, że kwota wolna od podatku odliczana od podstawy opodatkowania jest niższa od kwoty wolnej od podatku, jaka zostałaby przyznana, gdyby przynajmniej jeden z nich w tej samej chwili posiadał miejsce zamieszkania w rzeczonym państwie członkowskim.

1 Dz.U. C 174 z 16.6.2012.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.