Sprawa C-179/14: Skarga wniesiona w dniu 10 kwietnia 2014 r. - Komisja przeciwko Węgrom.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.202.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 czerwca 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 kwietnia 2014 r. - Komisja przeciwko Węgrom

(Sprawa C-179/14)

(2014/C 202/12)

Język postępowania: węgierski

(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja (przedstawiciele: A. Tokár i E. Montaguti, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Węgry

Żądania strony skarżącej

Komisja wnosi do Trybunału Sprawiedliwości o:

1. stwierdzenie, że Węgry naruszyły dyrektywę 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą usług na rynku wewnętrznym ¹ poprzez wprowadzenie i utrzymanie systemu karty SZÉP, uregulowanego w dekrecie 55/2011 z dnia 12 kwietnia, zmienionego ustawą CLVI z 2011 r., w zakresie w jakim:

– artykuł 13 dekretu w sprawie SZÉP interpretowany w związku z art. 2 ust. 2 lit. d) ustawy XCVI z 1993 r., art. 2 lit. b) ustawy CXXXII z 1997 r. i art. 1, 2 ust. 1 i 2, art. 55 ust. 1 i 3 i art. 64 ust. 1 ustawy IV z 2006 r. wyklucza możliwość wydania karty SZÉP przez oddziały przedsiębiorstw, z naruszeniem przepisów art. 14 pkt 3 i art. 15 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2006/123;

– art. 13 dekretu w sprawie SZÉP interpretowany w związku z art. 1, 2 ust. 1 i 2, art. 55 ust. 1 i 3 i art. 64 ust. 1 ustawy IV z 2006 r., art. 2 ust. 2 lit. d) ustawy XCVI z 1993 r. i art. 2 lit. b) ustawy CXXXII z 1997 r. nie uznaje do celów spełnienia wymogów określonych w art. 13 lit. a), b) i c) dekretu w sprawie SZÉP działalności tych grup przedsiębiorstw, których przedsiębiorstwem dominującym nie jest spółka założona zgodnie z prawem węgierskim, których członkowie nie mają formy spółki prawa węgierskiego, z naruszeniem przepisów art. 15 ust. 1, 2 lit. b) i ust. 3 dyrektywy 2006/123;

– art. 13 dekretu w sprawie SZÉP interpretowany w związku z art. 1, 2 ust. 1 i 2, art. 55 ust. 1 i 3 i art. 64 ust. 1 ustawy IV z 2006 r., art. 2 ust. 2 lit. d) ustawy XCVI z 1993 r. i art. 2 lit. b) ustawy CXXXII z 1997 r. utrzymuje możliwość wydania przez banki i inne instytucje kredytowe karty SZÉP, gdyż tylko te podmioty mogą spełnić wymogi art. 13 dekretu, z naruszeniem przepisów art. 15 ust. 1, 2 lit. d) i ust. 3 dyrektywy 2006/123;

– art. 13 dekretu w sprawie SZÉP narusza art. 16 dyrektywy 2006/123, ponieważ wymaga, by istniała węgierska siedziba do celów wydania karty SZÉP.

2. pomocniczo, stwierdzenie, że system karty SZÉP ustanowiony w drodze dekretu 55/2011 z dnia 12 kwietnia narusza art. 49 TFUE i art. 56 TFUE, w zakresie w jakim przepisy dyrektywy 2006/123 przywołane w pkt 1 nie znajdują zastosowania do wskazanych w tym punkcie przepisów.

3. stwierdzenie, że system bonów Erzsébet uregulowany w ustawie CLVI z 2011 r. i ustawie CIII z 2012 r., ustanawiający monopol na rzecz instytucji publicznych w zakresie wystawiania bonów na zimne posiłki, który wszedł w życie niepoprzedzony odpowiednim okresem przejściowym lub odpowiednimi przepisami przejściowymi, narusza art. 49 TFUE i art. 56 TFUE, w zakresie w jakim art. 1, 5 i 477 ustawy CLVI z 2011 r. i art. 2 ust. 1 i 2, art. 6 i art. 7 ustawy CIII z 2012 r. wprowadzają nieproporcjonalne ograniczenia.

4. obciążenie Węgier kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W 2011 Węgry znowelizowały uregulowania dotyczące wystawiania bonów na zimne i ciepłe posiłki, formy spędzania czasu wolnego i wypoczynku przyznawane pracownikom przez przedsiębiorców, uznawanych za świadczenia niestanowiące wynagrodzenia, przez co podlegają one korzystniejszym warunkom fiskalnym i z zakresu zabezpieczenia społecznego. Te nowe przepisy weszły w życie w dniu 1 stycznia 2012 r. bez odpowiedniego okresu przejściowego. Przed nowelizacją krajowe przepisy nie określały szczególnych lub specjalnych warunków dotyczących wystawiania tego rodzaju bonów na posiłki lub ich postaci. W związku z wprowadzonymi zmianami instytucja publiczna, Magyar Nemzeti Üdülési Alapítvány (węgierska krajowa fundacja do spraw wypoczynku) ma pozycję monopolisty w zakresie wystawiania bonów na posiłki gorące na nośniku papierowym oraz na posiłki zimne na nośniku papierowym lub elektronicznym. Przepisy nakładają również szczególnie surowe warunki wystawiania bonów na posiłki ciepłe, formy spędzania czasu wolnego i wypoczynku, które już można było wystawiać wyłącznie w postaci elektronicznej. Zaskarżone środki doprowadziły do wykluczenia podmiotów obecnych od lat na rynku, stanowią ograniczenie dostępu do rynku dla nowych podmiotów i uniemożliwiają swobodne świadczenie usług. Jednocześnie system kart SZÉP zastrzega de facto rynek na korzyść trzech dużych grup bankowych ustanowionych zgodnie z prawem węgierskim, podczas gdy wystawianie bonów Erzsébet jest możliwe wyłącznie w ramach państwowego monopolu. Fakt, że wpływy instytucji publicznej mającej monopol są przeznaczane na pokrycie wydatków socjalnych nie stanowi wystarczającego uzasadnienia wprowadzonych ograniczeń. Zgodnie z właściwymi postanowieniami Traktatu FUE i dyrektywy 2006/123 ograniczenia w swobodzie przedsiębiorczości i świadczenia usług wolno wprowadzać jedynie, gdy nie są one dyskryminacyjne i leżą w interesie ogólnym, pod warunkiem spełnienia wymogów niezbędnego charakteru i proporcjonalności.

¹ Dyrektywa 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotycząca usług na rynku wewnętrznym (Dz. U. L 376, s. 36).