Sprawa C-176/12: Association de médiation sociale v. Union locale des syndicats CGT i inni (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2014.85.3/1
Akt nienormatywny(Sprawa C-176/12) 1
(Polityka społeczna - Dyrektywa 2002/14/WE - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 27 - Uzależnienie utworzenia organu przedstawicielskiego pracowników od pewnego progu liczbowego zatrudnianych pracowników - Obliczanie progu liczbowego - Uregulowanie krajowe niegodne z prawem Unii - Rola sądu krajowego)
(2014/C 85/04)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 22 marca 2014 r.)
Sąd odsyłający
Cour de cassation
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę kasacyjną: Association de médiation sociale
Druga strona postępowania: Union locale des syndicats CGT, Hichem Laboubi, Union départementale CGT des Bouches-du-Rhône i Confédération générale du travail (CGT)
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Cour de cassation (Francja) - Wykładnia przepisów dyrektywy 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustanawiającej ogólne ramowe warunki informowania i
przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej - Wspólna deklaracja Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w przedmiocie reprezentacji pracowników (Dz.U. L 80, s. 29) - Wykładnia art. 27, 51, 52 i 53 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Wykładnia art. 6 ust. 1 i 3 TUE - Możliwość powołania się na wymienione powyżej przepisy w sporze między jednostkami celem weryfikacji zgodności krajowych przepisów dokonujących transpozycji dyrektywy - Dopuszczalność krajowego przepisu ustawowego, który wyłącza przy obliczaniu stanu liczebnego personelu przedsiębiorstwa, w szczególności do celów określenia progu liczbowego warunkującego dopuszczalność utworzenia organu przedstawicielskiego pracowników, pracowników zatrudnionych na podstawie pewnych kategorii umów o pracę
Sentencja
Artykuł 27 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, sam bądź w związku z przepisami dyrektywy 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustanawiającej ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że gdy krajowy środek dokonujący transpozycji tej dyrektywy, taki jak art. L. 1111 3 francuskiego code du travail, okazuje się niezgodny z prawem Unii, to nie może być on powoływany w sporze pomiędzy jednostkami w celu spowodowania odstąpienia od stosowania tego przepisu prawa krajowego niezgodnego z prawem Unii.