Sprawa C-173/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-573/20, MG/Europejski Bank Inwestycyjny, wniesione w dniu 3 marca 2022 r. przez MG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.244.15/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 czerwca 2022 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-573/20, MG/Europejski Bank Inwestycyjny, wniesione w dniu 3 marca 2022 r. przez MG

(Sprawa C-173/22 P)

Język postępowania: francuski

(2022/C 244/19)

(Dz.U.UE C z dnia 27 czerwca 2022 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: MG (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Inwestycyjny

Żądania wnoszącego odwołanie

- stwierdzenie, ze odwołanie jest dopuszczalne i zasadne;

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-573/20;

- w konsekwencji, uwzględnienie żądań wnoszącego odwołanie zgłoszonych w pierwszej instancji a tym samym:

- stwierdzenie nieważności decyzji EBI z dnia 11 października 2018 r., na mocy której wnoszący odwołanie przestał być beneficjentem dodatków rodzinnych (w tym m.in. kosztów świetlicy i CPE, bezpodstawnie potrącanych przez EBI z wynagrodzenia wnoszącego odwołanie do listopada 2019 r.) oraz pochodnych korzyści finansowych (w tym m.in. ulg podatkowych i zwrotu kosztów leczenia dzieci, ponoszonych przez wnoszącego odwołanie);

- w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności pisma/decyzji z dnia 7 stycznia 2019 r. oddalającej w całości żądania wnoszącego odwołanie;

- w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności decyzji EBI z dnia 30 lipca 2020 r. stwierdzającej brak ugody i potwierdzającej decyzję z dnia 11 października 2018 r;

- naprawienie szkody materialnej i niematerialnej, poniesionej przez wnoszącego odwołanie;

- obciążenie strony pozwanej całością kosztów powstępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

W swoim odwołaniu wnoszący je podnosi następujące zarzuty:

- w zaskarżonym wyroku naruszono pojęcie prawa do bycia wysłuchanym;

- w zaskarżonym wyroku naruszono obowiązujące ramy prawne dotyczące obowiązku uzasadnienia;

- w zaskarżonym wyroku błędnie przedstawiono akta sprawy i naruszono pojęcie oczywistego błędu w ocenie. Pominięto również zasady równego traktowania i proporcjonalności poprzez odrzucenie wyjątku niezgodności z prawem przepisów administracyjnych dotyczących dodatków rodzinnych;

- w zaskarżonym wyroku naruszono obowiązujące ramy prawne (art. 3.4 rozporządzenia nr 260/68 ¹ );

- w zaskarżonym wyroku błędnie przedstawiono akta sprawy poprzez oddalenie piątego zarzutu, naruszono art. 85 regulaminu postępowania przed Sądem i dokonano błędnej kwalifikacji okoliczności faktycznych. Sąd nie ustosunkował się do wszystkich podniesionych zarzutów i nie dopełnił obowiązku uzasadnienia.

¹ Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWIS) nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz.U. 1968, L 56, s. 8).