Sprawa C-172/17 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 25 stycznia 2017 r. w sprawie T-768/14, ANKO/Komisja Europejska, wniesione w dniu 5 kwietnia 2017 r. przez ANKO A.E. Antiprosopeion, Emporeiou kai Viomichanias.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.168.27/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 maja 2017 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 25 stycznia 2017 r. w sprawie T-768/ 14, ANKO/Komisja Europejska, wniesione w dniu 5 kwietnia 2017 r. przez ANKO A. E. Antiprosopeion, Emporeiou kai Viomichanias
(Sprawa C-172/17 P)

Język postępowania: grecki

(2017/C 168/36)

(Dz.U.UE C z dnia 29 maja 2017 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: ANKO A.E. Antiprosopeion, Emporeiou kai Viomichanias (przedstawiciel: adwokat Stavroula Paliou)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie ma zaszczyt wnosić do Trybunału o:

-
uchylenie wyroku wydanego przez Sąd w dniu 25 stycznia 2017 r. w sprawie T-768/14 i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd co do istoty;
-
obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie utrzymuje, że wyrok wydany przez Sąd w dniu 25 stycznia 2017 r. w sprawie T-768/14 zawiera oceny prawne, które naruszają przepisy prawa Unii, i które podważa ona w swoim odwołaniu.

Zdaniem wnoszącej odwołanie zaskarżony wyrok powinien zostać uchylony:

i.
po pierwsze, z powodu przeinaczenia okoliczności faktycznych związanych z wiarygodnością systemu ewidencjonowania czasu pracy;
ii.
po drugie, z powodu naruszenia prawa w związku z normami, które regulują przedmiot i ciężar dowodu w odniesieniu do skargi;
iii.
po trzecie, z powodu naruszenia prawa w związku z normami, które regulują rozdział ciężaru dowodu w odniesieniu do skargi wzajemnej;
iv.
po czwarte, z powodu istotnego uchybienia proceduralnego, a w szczególności z powodu braku uzasadnienia w odniesieniu do okoliczności, że wierzytelność Komisji jest pewna, oznaczona liczbowo i wymagalna.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.