Sprawa C-168/18: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 19 grudnia 2019 r. - Pensions-Sicherungs-Verein VVaG v. Günther Bauer.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.61.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 lutego 2020 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 19 grudnia 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesarbeitsgericht - Niemcy) - Pensions-Sicherungs-Verein VVaG/Günther Bauer

(Sprawa C-168/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Ochrona pracowników najemnych na wypadek niewypłacalności pracodawcy - Dyrektywa 2008/94/WE - Artykuł 8 - Dodatkowe programy emerytalne - Ochrona uprawnień do świadczeń emerytalnych - Minimalny gwarantowany poziom ochrony - Obowiązek wyrównania przez byłego pracodawcę obniżenia kwoty świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego - Zewnętrzna instytucja emerytalna - Bezpośrednia skuteczność)

Język postępowania: niemiecki

(2020/C 61/03)

(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2020 r.)

Sąd odsyłający

Bundesarbeitsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Stron a skarżąca: Pensions-Sicherungs-Verein VVaG

Strona pozwana: Günther Bauer

Sentencja

1) Artykuł 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/94/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy należy interpretować w ten sposób, że ma on zastosowanie w sytuacji, gdy pracodawca zapewniający świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego za pośrednictwem międzyzakładowej instytucji emerytalnej nie może - z powodu niewypłacalności - zagwarantować wyrównania strat wynikających z obniżenia kwoty świadczeń wypłacanych przez tę instytucję międzyzakładową, na które to obniżenie wyraził zgodę państwowy organ nadzoru nad usługami finansowymi, sprawujący nadzór ostrożnościowy nad tą instytucją.

2) Artykuł 8 dyrektywy 2008/94 należy interpretować w ten sposób, że obniżenie, z powodu niewypłacalności byłego pracodawcy, kwoty świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego wypłacanych byłemu pracownikowi uważa się za oczywiście nieproporcjonalne, mimo że zainteresowany otrzymuje co najmniej połowę kwoty świadczeń wynikającej z uprawnień nabytych, jeżeli ten były pracownik już żyje lub będzie żył, wskutek tego obniżenia, poniżej progu zagrożenia ubóstwem określonego przez Eurostat dla danego państwa członkowskiego.

3) Artykuł 8 dyrektywy 2008/94, przewidujący obowiązek minimalnej ochrony, może wywoływać bezpośredni skutek, w związku z czym możliwe jest powołanie się na niego przeciwko instytucji prawa prywatnego, wyznaczonej przez państwo jako instytucja gwarancyjna na wypadek niewypłacalności pracodawców w dziedzinie pracowniczych programów emerytalnych, jeżeli w świetle powierzonego jej zadania oraz warunków, w których je wykonuje, instytucję tę można traktować na równi z państwem, pod warunkiem że powierzone jej zadanie gwarancyjne rzeczywiście obejmuje rodzaje świadczeń emerytalnych, dla których poszukiwana jest ochrona minimalna przewidziana w tymże art. 8.

¹ Dz.U. C 231 z 2.7.2018.