Sprawa C-168/13 PPU: Jeremy F. v. Premier ministre (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.225.38/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 3 sierpnia 2013 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 30 maja 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil Constitutionnel - Francja) - Jeremy F. przeciwko Premier ministre

(Sprawa C-168/13 PPU) 1

(Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Artykuł 27 ust. 4 i art. 28 ust. 3 lit. c) - Europejski nakaz aresztowania i procedura wydawania osób między państwami członkowskimi - Zasada specjalności - Wniosek o rozszerzenie europejskiego nakazu aresztowania uzasadniającego przekazanie lub dalsze przekazanie innemu państwu członkowskiemu - Orzeczenie organu sądowego wykonującego nakaz państwa członkowskiego o wyrażeniu zgody - Środek zaskarżenia o charakterze zawieszającym - Dopuszczalność)

(2013/C 225/65)

(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2013 r.)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Conseil Constitutionnel

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Jeremy F.

Strona pozwana: Premier ministre

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Conseil Constitutionnel - Wykładnia art. 27 i art. 28 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz.U. L 190, s. 1) - Rozszerzenie skutków europejskiego nakazu aresztowania - Istnienie w wykonującym państwie członkowskim środka zaskarżenia (odwołania) od wykonującego organu sądowego, w tym przypadku chambre d'instruction (izby śledczej) cour d'appel (sądu apelacyjnego) - Termin 30-dniowy

Sentencja

Artykuł 27 ust. 4 i art. 28 ust. 3 lit. c) decyzji ramowej decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie wprowadzeniu przez państwa członkowskie środka zaskarżenia zawieszającego wykonanie orzeczenia organu sądowego, który w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania wniosku rozstrzyga o wyrażeniu zgody bądź na ściganie, skazanie lub aresztowanie osoby w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka zapobiegawczego związanego z pozbawieniem wolności za przestępstwo popełnione przed jej przekazaniem na podstawie europejskiego nakazu aresztowania, inne niż to, które uzasadniało jej przekazanie, bądź na przekazanie osoby państwu członkowskiemu innemu niż wykonujące nakaz państwo członkowskie na podstawie europejskiego nakazu aresztowania wydanego w związku z przestępstwem popełnionym przed jej przekazaniem, o ile ostateczne orzeczenie zapadnie w terminach określonych w art. 17 decyzji ramowej.

1 Dz.U. C 156 z 1.6.2013.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.