Sprawa C-162/05 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (druga izba) z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie T-141/01 Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione przez Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis w dniu 8 kwietnia 2005 r.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.143.27

Akt nienormatywny
Wersja od: 11 czerwca 2005 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (druga izba) z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie T-141/01 Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione przez Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis w dniu 8 kwietnia 2005 r.

(Sprawa C-162/05 P)

(2005/C 143/42)

(Język postępowania: hiszpański)

(Dz.U.UE C z dnia 11 czerwca 2005 r.)

W dniu 8 kwietnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Entorn, Societat Limitada Eninyeria i Serveis od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (druga izba) z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie T-141/01 Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Wnosząca odwołanie zwraca się do Trybunału o:

1. uznanie za zasadnych zarzutów wnoszącej odwołanie i o uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 18 stycznia 2005 r. (sprawa T-141/01), oddalającego skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(1999)534 z dnia 4 marca 1999 r., oraz

2. obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty:

Wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty na jego poparcie:

1. Naruszenie procedury poprzez niedopuszczenie przez Sąd Pierwszej Instancji określonych dowodów wnoszącej odwołanie - które w okolicznościach niniejszej sprawy uznała ona za decydujące - bez umożliwienia skarżącej zwrócenia się do Sądu w trakcie postępowania o usunięcie tych naruszeń, co poważnie naruszyło jej interesy i uniemożliwiło jej właściwe wykonywanie prawa do obrony - pkt 132 i 138 wyroku.

2. Naruszenie ogólnej zasady domniemania niewinności. Oczywiście błędne, a w niektórych wypadkach bezpodstawne ustalenie, ocena i interpretacja stanu faktycznego dokonana przez Sąd Pierwszej Instancji, doprowadziły do tego, iż uzasadniając wyrok Sąd w oczywisty sposób naruszył ogólną zasadą prawa dotyczącą domniemania niewinności, z której każdy korzysta do czasu wydania przeciwko niemu prawomocnego wyroku skazującego w postępowaniu karnym.

3. Dokonanie przez Sąd Pierwszej Instancji błędnej kwalifikacji prawnej wnoszącej odwołanie jako jednostki zobowiązanej do zwrotu pomocy przyznanej na projekt Zumaque na podstawie art. 24 rozporządzenia (EWG) 4253/88 i decyzji o wstrzymaniu. Twierdzi ona, iż Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo kwalifikując spółkę Entorn, Societat Limitada, Eninyeria i Serveis - wnoszącą odwołanie - jako jednostkę zobowiązaną do zwrotu otrzymanej pomocy na podstawie decyzji Komisji C(1999)534 z dnia 4 marca 1999 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.