Sprawa C-159/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 12 grudnia 2018 r. w sprawie T-411/16, Othman/Rada, wniesione w dniu 21 lutego 2019 r. przez Syriatel Mobile Telecom.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.172.17

Akt nienormatywny
Wersja od: 20 maja 2019 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 12 grudnia 2018 r. w sprawie T-411/16, Othman/Rada, wniesione w dniu 21 lutego 2019 r. przez Syriatel Mobile Telecom
(Sprawa C-159/19 P)

Język postępowania: francuski

(2019/C 172/20)

(Dz.U.UE C z dnia 20 maja 2019 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Syriatel Mobile Telecom (Joint Stock Company) (przedstawiciel: E. Ruchat, adwokat)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącej odwołanie

-
uznanie odwołania wnoszącej odwołanie za dopuszczalne i zasadne;
-
w konsekwencji - stwierdzenie nieważności zaskarżonego wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 12 grudnia 2018 r. w sprawie T-411/16, Syriatel Mobile Telecom/Rada Unii Europejskiej;

oraz w drodze nowego rozstrzygnięcia:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2016/850 z dnia 27 maja 2016 r. 1  i wydanych w jej następstwie aktów wykonawczych w zakresie, w jakim dotyczą one wnoszącej odwołanie;
-
obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty:

Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia prawa polegającego na tym, że Sąd nie uwzględnił prawa wnoszącej odwołanie do bycia wysłuchanym przed przyjęciem nowych środków ograniczających, przyznanego na mocy art. 41 Karty praw podstawowych.

Zarzut drugi, dotyczący naruszenia prawa, przeinaczenia okoliczności faktycznych w ten sposób, że Sąd pominął artykuły prasowe przedstawione przez wnoszącą odwołanie na poparcie jej skargi o stwierdzenie nieważności w celu wykazania, że nie wspierała ona reżimu syryjskiego.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia prawa w ten sposób, że Sąd nie orzekł niezgodności z prawem przepisów 27 i 28 decyzji 2013/255/WPZiB 2 , zgodnie z którymi przynależność do rodziny Al-Assad lub do rodziny Makhlouf stanowi autonomiczne kryterium uzasadniające nałożenie sankcji, jednocześnie przenosząc ciężar dowodu.

1 Decyzja Rady (WPZiB) 2016/850 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2016, L 141, s. 125).
2 Decyzja 2013/255/WPZiB dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2013, L 147, s. 14).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.