Sprawa C-156/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 6 grudnia 2017r. w sprawie T-121/16, Tulliallan Burlington Ltd / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 22 lutego 2018 r. przez Tulliallan Burlington Ltd.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.240.12

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 lipca 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 6 grudnia 2017r. w sprawie T-121/16, Tulliallan Burlington Ltd / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 22 lutego 2018 r. przez Tulliallan Burlington Ltd

(Sprawa C-156/18 P)

Język postępowania: angielski

(2018/C 240/15)

(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2018 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Tulliallan Burlington Ltd (przedstawiciel: A. Norris, barrister)

Druga strona postępowania: European Union Intellectual Property Office; Burlington Fashion GmbH

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku Sądu oddalającego skargę Tulliallan Burlington Ltd's (TBL) na decyzję Izby Odwoławczej;

- stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej [ewentualnie, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd zgodnie z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości;

- obciążenie Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) i Burlington Fashion GmbH (BFG) kosztami poniesionymi przez TBL w związku z niniejszym odwołaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie wnosi odwołanie od wyroku Sądu ze względu na następujące naruszenia prawa, których dopuścił się Sąd:

1) Zarzuty dotyczące naruszenia art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej ¹

a) Sąd popełnił błąd, nie dokonując żadnych ustaleń w związku z "powiązaniem".

b) Ponadto Sąd popełnił błąd, stwierdzając, że TBL nie przedstawiła dowodów w celu wykazania szkody dla odróżniającego charakteru lub uzyskanie nieuczciwej korzyści.

c) Stwierdzając brak przedstawienia stosownych dowodów, Sąd popełnił błąd poprzez (i) określenie zbyt wysokiego standardu dowodowego, oraz (ii) nieuwzględnienie właściwych dowodów.

d) Otóż jedynym wnioskiem, do jakiego mógł dojść Sąd było stwierdzenie szkody dla odróżniającego charakteru oraz dodatkowo lub ewentualnie uzyskanie nieuczciwej korzyści.

e) Sąd błędnie oddalił argumenty TBL, że decyzja Izby Odwoławczej była wadliwa ze względu na oczywiste nieuwzględnienie przedstawionej przed nią argumentacji.

2) Zarzuty dotyczące naruszenia art. 8 ust. 4 rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej

a) Sąd nie uznał, że Izba Odwoławcza winna była zwrócić się o przedstawienie dodatkowych argumentów na temat art. 8 ust. 4 w okolicznościach, w których jedynym sposobem zapewnienia sprawiedliwości proceduralnej byłoby wezwanie strony przez Izbę Odwoławczą do przedstawienie tych argumentów lub rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej art. 8 ust. 5 oraz przekazanie kwestii dotyczącej art. 8 ust. 4 do ponownego rozpoznania przez Wydział Sprzeciwów. Sąd powinien w związku z tym stwierdzić nieważność decyzji Izy Odwoławczej.

b) Sąd błędnie zgodził się z wnioskiem Izby Odwoławczej, że TBL nie wykazał spełnienia przesłanek określonych w art. 8 ust. 4. Sąd powinien był uznać, że Izba Odwoławcza popełniła błąd, stwierdzić nieważność ustaleń Izby Odwoławczej na temat art. 8 ust. 4 oraz zastąpić je stwierdzeniem, że doszło do naruszenia art. 8 ust. 4.

Zarzuty dotyczące naruszenia art. 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej

a) Sąd pomylił się, stosując rozstrzygnięcie w sprawie Praktiker, gdyż w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie EUIPO/Cactus (C-501/15 P; EU:C:2017:750), wyrok w sprawie Praktiker nie znajduje zastosowania do wcześniejszych znaków towarowych, których dotyczy niniejsza sprawa.

b) Dodatkowo lub ewentualnie Sąd popełnił błąd, stosując wyrok w sprawie Praktiker, gdyż wyrok ten nie znajduje zastosowania do usług świadczonych przez galerie handlowe.

c) Nawet jeżeli wcześniejsze znaki towarowe TBL mieszczą się w pojęciu "usług detalicznych", a tym samym znajduje do nich zastosowanie wyrok w sprawie Praktiker, Sąd błędnie zinterpretował ten wyrok, jako sprzeciwiający się stwierdzenia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.

d) Ze względu na błąd popełniony co do zastosowania wyroku w sprawie Praktiker Sąd i) nie przeprowadził oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, ewentualnie ii) nie nakazał przeprowadzenia takiej oceny Izbie Odwoławczej. W tych okolicznościach był zobowiązany uczynić jedno albo drugie.

¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2017, L 154, s. 1).