Sprawa C-156/12: GREP GmbH v. Freitstaat Bayern.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.303.9/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 6 października 2012 r.

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 13 czerwca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Salzburg - Austria) - GREP GmbH przeciwko Freitstaat Bayern

(Sprawa C-156/12)(1)

(Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 47 i 51 ustęp 1 - Stosowanie prawa Unii - Odwołanie od orzeczenia stwierdzającego wykonalność orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim i zarządzającego zajęcia - Skuteczna ochrona sądowa - Prawo do sądu - Pomoc prawna - Przepisy krajowe odmawiające pomocy prawnej osobom prawnym)

(2012/C 303/19)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 6 października 2012 r.)

Sąd krajowy

Landesgericht Salzburg.

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: GREP GmbH

Strona pozwana: Freitstaat Bayern

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Landesgericht Salzburg - Wykładnia art. 51 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz pomocniczo art. 43 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. 2001, L 12, s. 1) oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności - Zakres stosowania karty praw podstawowych - Postępowanie w sprawie wykonania orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim - Prawo do pomocy sądowej - Dopuszczalność uregulowania krajowego odmawiającego przyznania tego prawa osobom prawnym

Sentencja

Skarga wniesiona na podstawie art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych w celu zaskarżenia orzeczenia stwierdzającego wykonalność zarządzenia o zajęciu zgodnie z art. 38-42 tego rozporządzenia i zarządzającego zajęcie tytułem środka zabezpieczającego stanowi stosowanie prawa Unii w rozumieniu art. 51 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Zasada skutecznej ochrony sądowej wyrażona w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej może obejmować prawo do uzyskania zwolnienia z obowiązku zapłaty kosztów postępowania lub wynagrodzenia należnego adwokatowi w celu skorzystania jego pomocy w związku z takim odwołaniem.

Do sądu krajowego należy natomiast zbadanie, czy przesłanki udzielenia pomocy prawnej stanowią ograniczenie prawa dostępu do sądu, naruszające to prawo w jego istocie, czy ich cel jest zgodny z prawem i czy istnieje rozsądny stosunek proporcjonalności pomiędzy stosowanymi środkami a zamierzonym celem.

W ramach takiej oceny sąd krajowy może uwzględnić przedmiot sporu, racjonalne szanse wygrania sprawy przez wnioskodawcę, znaczenie, jakie sprawa ma dla wnioskodawcy, złożoność przepisów materialnych i proceduralnych mających zastosowanie w sprawie, jak również zdolność wnioskodawcy do skutecznego poprowadzenia swojej sprawy. W celu dokonania oceny proporcjonalności sąd krajowy może również uwzględnić wysokość zaliczki na poczet kosztów postępowania oraz okoliczność, czy stanowi ona ewentualnie niemożliwą do pokonania przeszkodę w dostępie do sądu..

W odniesieniu konkretnie do osób prawnych, sąd krajowy może uwzględnić ich sytuację. Może zatem wziąć w szczególności pod uwagę formę i zarobkowy lub niezarobkowy charakter działalności danej osoby prawnej, jak również możliwości finansowe jej wspólników lub akcjonariuszy oraz możliwość uzyskania przez nich kwot koniecznych dla wytoczenia powództwa.

______

(1) Dz.U. C 194 z 30.6.2012.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.