Sprawa C-155/06: Skarga wniesiona w dniu 23 marca 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.121.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 maja 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 marca 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(Sprawa C-155/06)

(2006/C 121/14)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 20 maja 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciele: M. Patakia i D. Lawunmi, pełnomocnicy]

Strona pozwana: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej nie ustanowiło wszystkich ostatecznych przepisów niezbędnych w celu wykonania zobowiązań, które na nim ciążą na mocy art. 53 dyrektywy Rady 96/29/Euroatom⁽¹⁾ ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego z uwagi na brak przepisów umożliwiających odpowiednią interwencję w przypadkach długotrwałego narażenia na promieniowanie jonizujące wynikającego z efektów późniejszych zagrożenia radiologicznego lub przeszłej działalności.

– obciążenie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Tytuł IX dyrektywy definiuje zobowiązania państw członkowskich w zakresie przygotowania i przeprowadzenia interwencji w przypadku sytuacji zagrożenia radiologicznego. Artykuł 53 stanowi, że interwencja w przypadku długotrwałego narażenia należy do państw członkowskich.

Władze Zjednoczonego Królestwa przyznały, że prawo obowiązujące w tym państwie nie stanowi pełnej transpozycji dyrektywy, gdyż nie przewiduje działań we wszystkich przypadkach wykrycia skażenia radioaktywnego. Skarga, która doprowadziła do wszczęcia niniejszego postępowania, ukazuje fakt, że nie jest możliwe wykrycie długotrwałego narażenia i podjęcie przeciwko niemu działań w zakresie przeszłej działalności, na którą nigdy nie wydano zezwolenia, ponieważ interwencja jest możliwa jedynie wtedy, gdy narażenie może zostać powiązane z określoną działalnością wykonywaną na terenie, na którym możliwe skażenie podlega obecnie wykryciu.

______

⁽¹⁾ Dz.U. 1996, L 159, str. 1