Sprawa C-153/15 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 20 stycznia 2015 r. w sprawie T-6/13 Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 30 marca 2015 r. przez Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.190.6

Akt nieoceniany

Wersja od: 8 czerwca 2015 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 20 stycznia 2015 r. w sprawie T-6/13 Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 30 marca 2015 r. przez Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl

(Sprawa C-153/15 P)

Język postępowania: angielski

(2015/C 190/06)

(Dz.U.UE C z dnia 8 czerwca 2015 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Intertrade Co. (NICO) Sàrl (przedstawiciele: J. Grayston, solicitor, P. Gjørtler, advokat, G. Pandey, advocaat, D. Rovetta, avocat, M. Gambardella, avvocato)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie postanowienia Sądu z dnia 20 stycznia 2015 r. w sprawie T-6/13 Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl/Rada Unii Europejskiej i stwierdzenie dopuszczalności skargi o stwierdzenie nieważności;

- przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd;

- obciążenie Rady kosztami postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi dwa zarzuty, w których twierdzi, że wydając zaskarżone postanowienie, Sąd dopuścił się oczywistego błędu w ocenie oraz naruszył prawo.

W ocenie wnoszącego odwołanie Sąd dopuścił się oczywistego błędu w ocenie, uznając, że pełne indywidualne zawiadomienie miało miejsce w dniu 19 października 2012 r. oraz że zawiadomienie to miało miejsce przed ogólnym publicznym zawiadomieniem w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C, w dniu 16 października 2012 r.

Ponadto wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył prawo, po pierwsze, pomijając wymóg, aby zawiadomienie zawierało uzasadnienie; po drugie, stwierdzając, że indywidualne zawiadomienie mogło skutkować skróceniem terminu do zaskarżenia aktu prawnego Unii Europejskiej; po trzecie, pomijając skutki prawne decyzji, jakie podjęła Rady w kontekście procedury zawiadomienia; oraz po czwarte, pomijając uzasadnione rozumienie prawa na dzień wniesienia skargi.