Sprawa C-152/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 13 grudnia 2018 r. w sprawie T-827/14, Deutsche Telekom AG/Komisja Europejska, wniesione w dniu 21 lutego 2019 r. przez Deutsche Telekom AG.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.164.23

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 maja 2019 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 13 grudnia 2018 r. w sprawie T-827/14, Deutsche Telekom AG/Komisja Europejska, wniesione w dniu 21 lutego 2019 r. przez Deutsche Telekom AG

(Sprawa C-152/19 P)

Język postępowania: niemiecki

(2019/C 164/26)

(Dz.U.UE C z dnia 13 maja 2019 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Deutsche Telekom AG (przedstawiciele: adwokaci D. Schroeder i K. Appel)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Solvanet a.s.

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 13 grudnia 2018 r. w sprawie T-827/14 w zakresie, w jakim oddala skargę;

- uchylenie w całości lub w części decyzji Komisji C(2014) 7465 final z dnia 15 października 2014 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 102 TFUE oraz w art. 54 porozumienia EOG (Sprawa AT.39523 - Slovak Telekom), sprostowanej decyzją Komisji C(2014) 10119 final z dnia 16 grudnia 2014 r., a także decyzją Komisji C(2015) 2484 final z dnia 17 kwietnia 2015 r. w zakresie, w jakim dotyczy ona wnoszącej odwołanie, oraz - tytułem ewentualnym - uchylenie nałożonych na nią grzywien lub dalsze obniżenie ich kwoty;

- tytułem żądania ewentualnego - odesłanie sprawy do Sądu celem wydania nowego orzeczenia;

- obciążenie Komisji Europejskiej całością kosztów postępowania poniesionych w niniejszym postępowaniu i w postępowaniu przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi cztery zarzuty.

Po pierwsze, Sąd dokonał błędnej wykładni zasady prawa, zgodnie z którą, aby możliwa była odmowa dostępu do dokumentów, wnioskowany dostęp musi mieć zasadnicze znaczenie dla działalności na rynku sąsiednim, i w konsekwencji nie zastosował jej lub zastosował ją niewłaściwie.

Po drugie, Sąd dokonał błędnej wykładni zasady prawa, zgodnie z którą spółce dominującej można przypisać zachowanie jej spółki zależnej tylko wtedy, gdy faktycznie wywierała ona decydujący wpływ, i w związku z tym niewłaściwie ją zastosował.

Po trzecie, Sąd nie zastosował zasady prawa - a zatem zastosował ją niewłaściwie - zgodnie z którą spółce dominującej można przypisać zachowanie jej spółki zależnej tylko wtedy, gdy ta ostatnia w istocie zastosowała się do instrukcji spółki dominującej.

Po czwarte, Sąd niewłaściwie zastosował zasadę prawa, zgodnie z którą w postępowaniu administracyjnym musi być zapewnione prawo do bycia wysłuchanym.