Sprawa C-15/16: Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht v. Ewald Baumeister (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.285.3/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 sierpnia 2018 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 czerwca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht - Niemcy) - Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht / Ewald Baumeister

(Sprawa C-15/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Zbliżanie ustawodawstw - Dyrektywa 2004/39/WE - Artykuł 54 ust. 1 - Zakres obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej spoczywającego na krajowych organach nadzoru finansowego - Pojęcie "informacji poufnej")

Język postępowania: niemiecki

(2018/C 285/04)

(Dz.U.UE C z dnia 13 sierpnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca rewizję: Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht

Druga strona postępowania rewizyjnego: Ewald Baumeister

przy udziale: Franka Schmitta, działającego w charakterze syndyka Phoenix Kapitaldienst GmbH

Sentencja

1) Artykuł 54 ust. 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, zmieniającej dyrektywy Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG należy interpretować w ten sposób, że wszystkie informacje dotyczące nadzorowanego przedsiębiorstwa i przekazane przez nie właściwemu organowi, a także wszystkie oświadczenia tego organu zawarte w jego dokumentacji nadzorczej włącznie z korespondencją z innymi organami, nie stanowią bezwarunkowo poufnych informacji, objętych w związku z tym przewidzianym w tym przepisie obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej. Za takie informacje należy uznać informacje będące w posiadaniu władz wyznaczonych przez państwa członkowskie do wypełniania funkcji określonych tą dyrektywą, które to informacje, po pierwsze, nie mają publicznego charakteru i, po drugie, których ujawnienie mogłoby naruszać interesy przekazującej je osoby fizycznej lub prawnej lub interesy osób trzecich, lub też zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu systemu nadzoru działalności przedsiębiorstw inwestycyjnych, wprowadzonemu przez prawodawcę Unii poprzez przyjęcie dyrektywy 2004/39.

2) Artykuł 54 ust. 1 dyrektywy 2004/39 należy interpretować w ten sposób, że poufny charakter informacji dotyczących nadzorowanego przedsiębiorstwa, przekazanych władzom wyznaczonym przez państwa członkowskie do wypełniania funkcji określonych tą dyrektywą należy ocenić w dniu rozstrzygania przez te władze wniosku o ujawnienie tychże informacji, niezależnie od ich kwalifikacji w chwili przekazania ich rzeczonym władzom.

3) Artykuł 54 ust. 1 dyrektywy 2004/39 należy interpretować w ten sposób, że informacje będące w posiadaniu władz wyznaczonych przez państwa członkowskie do wypełniania funkcji określonych tą dyrektywą, które mogły stanowić tajemnicę handlową, lecz które pochodzą sprzed pięciu lub więcej lat, są uznawane zasadniczo, ze względu na upływ czasu, za historyczne i za takie, które utraciły z tego powodu swój poufny charakter, chyba że na zasadzie wyjątku strona powołująca się na taki charakter wykaże, że pomimo ich dawności informacje te stanowią nadal zasadnicze elementy jej strategii handlowej czy też strategii handlowej osób trzecich, których dotyczą. Uwagi te nie znajdują zastosowania do informacji będących w posiadaniu tych władz, których poufność może być uzasadniona względami innymi niż znaczenie tych informacji dla strategii handlowej zainteresowanych przedsiębiorstw.

¹ Dz.U. C 111 z 29.3.2016.