Sprawa C-147/12: ÖFAB, Östergötlands Fastigheter AB v. Frankowi Kootowi, Evergreen Investments AB (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.260.14/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 września 2013 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 18 lipca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hovrätten för Nedre Norrland - Szwecja) - ÖFAB, Östergötlands Fastigheter AB przeciwko Frankowi Kootowi, Evergreen Investments AB

(Sprawa C-147/12) ¹

(Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 - Sąd właściwy - Jurysdykcja szczególna, "gdy przedmiotem postępowania jest umowa lub roszczenia wynikające z umowy" i "gdy przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego albo roszczenia wynikające z takiego czynu")

(2013/C 260/23)

Język postępowania: szwedzki

(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2013 r.)

Sąd odsyłający

Hovrätten för Nedre Norrland

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: ÖFAB, Östergötlands Fastigheter AB

Strona pozwana: Frank Koot, Evergreen Investments AB

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Hovrätten för Nedre Norrland Sundsvall - Wykładnia art. 5 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 12, s. 1) - Włączenie lub wyłączenie wszystkich postępowań w sprawie odszkodowania do zakresu jurysdykcji szczególnej, gdy przedmiotem postępowania jest umowa lub roszczenie wynikające z umowy lub gdy przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego - Postępowanie sądowe wszczęte w państwie członkowskim A przeciwko osobie fizycznej zamieszkałej w państwie członkowskim B, która była członkiem zarządu spółki akcyjnej z siedzibą w państwie członkowskim A, jak również przeciwko spółce akcyjnej z siedzibą w państwie członkowskim B, która posiadała większość akcji w spółce z siedzibą w państwie członkowskim A - Pozew mający na celu stwierdzenie odpowiedzialności członka zarządu spółki akcyjnej za zobowiązania tej spółki wynikające z braku podjęcia formalnych działań przez członka zarządu celem kontroli sytuacji ekonomicznej spółki - Pozew mający na celu stwierdzenie odpowiedzialności właściciela spółki akcyjnej za działania osoby trzeciej w wypadku, gdy spółka w dalszym ciągu prowadzi działalność, mimo że jest niedokapitalizowana i mimo prawnego obowiązku jej likwidacji

Sentencja

1) Pojęcie "czynu niedozwolonego lub podobnego do czynu niedozwolonego albo roszczeń wynikających z takiego czynu", znajdujące się w art. 5 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono powództwa, takie jak w postępowaniu głównym, wytoczone przez wierzyciela spółki akcyjnej i zmierzające do pociągnięcia do odpowiedzialności za długi tej spółki, po pierwsze, jej członka zarządu, i po drugie, jej akcjonariusza, ponieważ pozwolili oni na dalszą działalność tej spółki w sytuacji, gdy była ona niedokapitalizowana i powinna była zostać postawiona w stan likwidacji.

2) Pojęcie "miejsca, gdzie nastąpiło lub może nastąpić zdarzenie wywołujące szkodę", znajdujące się w art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001, należy interpretować w ten sposób, że jeżeli chodzi o powództwa zmierzające do pociągnięcia członka zarządu i akcjonariusza spółki akcyjnej do odpowiedzialności za długi tej spółki, rzeczone miejsce znajduje się w miejscu, z którym powiązane są działalność prowadzona przez rzeczoną spółkę oraz sytuacja finansowa związana z tą działalnością.

3) Okoliczność, iż sporna wierzytelność została przeniesiona przez pierwotnego wierzyciela na inną osobę, nie ma wpływu - w okolicznościach takich jak w sprawie głównej - na określenie sądu właściwego na podstawie art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001.

¹ Dz.U. C 151 z 26.5.2012.