Sprawa C-140/13: Annett Altmann i inni v. Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.16.3/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 stycznia 2015 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 12 listopada 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Frankfurt am Main - Niemcy) - Annett Altmann i in. przeciwko Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht

(Sprawa C-140/13) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Zbliżanie ustawodawstw - Dyrektywa 2004/39/WE - Artykuł 54 - Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej spoczywający na krajowych organach nadzoru finansowego - Informacje dotyczące przedsiębiorstwa inwestycyjnego w stanie likwidacji, które dopuściło się oszustw)

Język postępowania: niemiecki

(2015/C 016/03)

(Dz.U.UE C z dnia 19 stycznia 2015 r.)

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Frankfurt am Main

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Annett Altmann, Torsten Altmann, Hans Abel, Waltraud Apitzsch, Uwe Apitzsch, Simone Arnold, Barbara Assheuer, Ingeborg Aubele, Karl-Heinz Aubele

Strona pozwana: Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht

przy udziale: Franka Schmitta

Sentencja

Artykuł 54 ust. 1 i 2 dyrektywy 2004/39 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG należy interpretować w ten sposób, że krajowy organ nadzoru może w ramach postępowania administracyjnego powołać się na obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej wobec osoby, która poza przypadkiem objętym zakresem prawa karnego lub poza ramami postępowania w sprawach cywilnych lub gospodarczych, zwróciła się do niego o dostęp do informacji dotyczących przedsiębiorstwa inwestycyjnego, znajdującego się w stanie likwidacji, nawet wówczas gdy istota koncepcji działalności gospodarczej tego przedsiębiorstwa polegała na oszustwie inwestycyjnym na szeroką skalę i świadomym szkodzeniu inwestorom, a niektóre osoby odpowiedzialne za rzeczone przedsiębiorstwo zostały skazane na kary pozbawienia wolności.

¹ Dz.U. C 156 z 1.6.2013.