Sprawa C-14/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 10 listopada 2011 r. w sprawie T-313/10 Three-N-Products Private Ltd przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 11 stycznia 2012 r. przez Sheilesh Shah, Akhil Shah.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.73.23/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 10 marca 2012 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 10 listopada 2011 r. w sprawie T-313/10 Three-N-Products Private Ltd przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 11 stycznia 2012 r. przez Sheilesh Shah, Akhil Shah

(Sprawa C-14/12 P)

(2012/C 73/39)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 10 marca 2012 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Sheilesh Shah, Akhil Shah (przedstawiciel: M. Chapple, Barrister)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Three-N-Products Private Ltd.

Żądania wnoszących odwołanie

Uchylenie zaskarżonego wyroku;
utrzymanie decyzji w mocy;
uwzględnienie żądania rejestracji wspólnotowego znaku towarowego oraz
obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi przez wnoszących odwołanie w związku z niniejszym odwołaniem, rozprawą przed Sądem oraz decyzją.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd dopuścił się naruszenia prawa w następującym zakresie.

Sąd niesłusznie orzekł, że nie istniało prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd pomiędzy spornym znakiem towarowym a dwoma wcześniej zgłoszonymi znakami towarowymi, na które powołuje się strona pozwana (jeden z nich to słowny znak towarowy AYUR a drugi- graficzny znak towarowy zawierający wyrażenie AYUR), w świetle słabego charakteru odróżniającego wcześniejszych znaków towarowych i słabego całościowego podobieństwa pomiędzy rozpatrywanymi oznaczeniami.

W szczególności Sąd niesłusznie orzekł, że chociaż litery U i I, dodane odpowiednio w środku i na końcu wyrażenia AYUR odróżniają sporny znak towarowy, to taka różnica "nie jest w stanie przyciągnąć uwagi konsumenta".

Podobnie, Sąd niesłusznie orzekł, że nie istniała duża i zasadnicza różnica pomiędzy rozpatrywanymi oznaczeniami pod kątem wizualnym, fonetycznym i koncepcyjnym.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.