Sprawa C-139/22, mBank (Polski rejestr klauzul niedozwolonych): Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 21 września 2023 r. - AM, PM v. mBank S.A.
Dz.U.UE.C.2023.628
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 21 września 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie - Polska) - AM, PM/mBank S.A.
[Sprawa C-139/22 1 , mBank (Polski rejestr klauzul niedozwolonych)]
(C/2023/628)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 13 listopada 2023 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Rejonowy dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: AM, PM
Strona pozwana: mBank S.A.
przy udziale: Rzecznika Finansowego
Sentencja
1) Artykuł 3 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 8 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, by warunek umowny, który nie był indywidualnie negocjowany, został uznany przez właściwe organy krajowe za nieuczciwy z tego tylko powodu, że jego treść jest równoznaczna z treścią postanowienia wzorca umowy wpisanego do krajowego rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone.
2) Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że postanowienie umowy, które ze względu na warunki wykonania niektórych przewidzianych w nim zobowiązań danego konsumenta należy uznać za nieuczciwe, nie może utracić takiego charakteru z powodu innego postanowienia tej umowy, które przewiduje możliwość wykonania przez tego konsumenta tych zobowiązań na innych warunkach.
3) Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 w związku z jej art. 2 lit. b) należy interpretować w ten sposób, że przedsiębiorca ma obowiązek poinformowania zainteresowanego konsumenta o istotnych cechach zawartej z nim umowy oraz o ryzyku związanym z tą umową, i to nawet wówczas, gdy ów konsument jest jego pracownikiem i posiada odpowiednią wiedzę w dziedzinie wspomnianej umowy.