Sprawa C-137/17: postępowanie karne przeciwko Van Gennip BVBA, Antoniusowi Johannesowi Marii ten Velde, Original BVBA, Antoniusowi Corneliusowi Ignatiusowi Marii van der Schootowi (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.408.17/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 listopada 2018 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 26 września 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen - Belgia) - postępowanie karne przeciwko Van Gennip BVBA, Antoniusowi Johannesowi Marii ten Velde, Original BVBA, Antoniusowi Corneliusowi Ignatiusowi Marii van der Schootowi

(Sprawa C-137/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywy 2006/123/WE, 2007/23/WE i 2013/29/UE - Wprowadzanie do obrotu wyrobów pirotechnicznych - Swobodny przepływ wyrobów pirotechnicznych spełniających wymogi tych dyrektyw - Uregulowanie krajowe przewidujące ograniczenia składowania i sprzedaży rzeczonych wyrobów - Sankcje karne - System podwójnego zezwolenia - Dyrektywa 98/34/WE - Pojęcie "przepisu technicznego")

Język postępowania: niderlandzki

(2018/C 408/20)

(Dz.U.UE C z dnia 12 listopada 2018 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen

Strony w głównym postępowaniu karnym

Van Gennip BVBA, Antonius Johannes Maria ten Velde, Original BVBA, Antonius Cornelius Ignatius Maria van der Schoot

Sentencja

1) Zasadę swobodnego przepływu wyrobów pirotechnicznych, przewidzianą w szczególności w art. 6 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2007/23/WE z dnia 23 maja 2007 r. w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu takiemu jak to rozpatrywane w postępowaniu głównym, zakazującemu posiadania lub wykorzystywania przez konsumentów oraz sprzedaży na ich rzecz sztucznych ogni o zawartości materiałów pirotechnicznych wyższej niż 1 kilogram, o ile uregulowanie to jest odpowiednie do zagwarantowania porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz nie wykracza ono poza to, co jest niezbędne do ochrony owych podstawowych interesów, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego.

2) Artykuł 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/123/WE z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu takiemu jak to rozpatrywane w postępowaniu głównym, uzależniającemu składowanie wyrobów pirotechnicznych zgodnych z dyrektywą 2007/23 i przeznaczonych na sprzedaż detaliczną od uzyskania podwójnego zezwolenia, a mianowicie federalnego zezwolenia dotyczącego materiałów wybuchowych oraz regionalnego pozwolenia w zakresie ochrony środowiska, o ile wszystkie warunki określone w art. 10 ust. 2 owej dyrektywy są spełnione, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego.

3) Artykuł 20 dyrektywy 2007/23 oraz art. 1 ust. 5 dyrektywy 2006/123 należy interpretować w ten sposób, że państwa członkowskie mogą wprowadzić sankcje karne, pod warunkiem że w odniesieniu do dyrektywy 2007/23 - sankcje te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz że co się tyczy dyrektywy 2006/123, krajowe przepisy prawa karnego nie powodują obejścia przepisów tej dyrektywy.

¹ Dz.U. C 178 z 6.6.2017.