Sprawa C-136/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 21 stycznia 2015 r. w sprawie T-509/11, Makhlouf/Rada, wniesione w dniu 20 marca 2015 r. przez Mohammada Makhloufa.
Dz.U.UE.C.2015.311.14/3
Akt nieocenianyOdwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 21 stycznia 2015 r. w sprawie T-509/11, Makhlouf/Rada, wniesione w dniu 20 marca 2015 r. przez Mohammada Makhloufa
(Sprawa C-136/15 P)
(2015/C 311/19)
(Dz.U.UE C z dnia 21 września 2015 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Mohammad Makhlouf (przedstawiciel: adwokat G. Karouni)
Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi jeden zarzut, dotyczący błędnej oceny, jaką przyjął Sąd w ramach stosowania zasad dotyczących obowiązków, które spoczywają na Radzie.
Ściślej rzecz ujmując, wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi oparcie się na uzasadnieniu Rady, które jest niekompletne i niepoparte dowodami, przez co wnoszący odwołanie nie był w stanie zrozumieć szczególnych i konkretnych powodów uzasadniających umieszczenie jego nazwiska w wykazie. W rezultacie wnoszący odwołanie nie mógł przygotować odpowiedniej obrony, gdyż nie był świadomy zarzucanych mu czynów polegających na prześladowaniu osób biorących udział w demonstracjach, nie udzielał wsparcia reżimowi ani nie czerpał z niego korzyści.
Ponadto Sąd w sposób oczywisty naruszył obowiązek uzasadnienia, próbując usprawiedliwić zaniechania Rady poprzez powołanie się, błędne i po raz pierwszy w wyroku, na okoliczność, że skarżący "czerpie korzyści z reżimu".
Okoliczność, że w podanym uzasadnieniu Rada nie wskazała, w sposób jasny i bezpośredni, czynów, które mu się zarzuca i które spowodowały objęcie go środkami ograniczającymi, istotnie naruszyło prawo wnoszącego odwołanie do obrony.