Sprawa C-135/10: SCF Consorzio Fonografici v. Marcowi Del Corsowi (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.133.3/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 maja 2012 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 marca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte di Appello di Torino - Włochy) - SCF Consorzio Fonografici przeciwko Marcowi Del Corsowi

(Sprawa C-135/10)⁽¹⁾

(Prawo autorskie i prawa pokrewne w społeczeństwie informacyjnym - Bezpośrednie stosowanie w porządku prawnym Unii konwencji rzymskiej, porozumienia TRIPS i WPPT - Dyrektywa 92/100/WE - Artykuł 8 ust. 2 - Dyrektywa 2001/29/WE - Pojęcie publicznego udostępniania - Publiczne udostępnianie fonogramów odtwarzanych przez radio w gabinecie dentystycznym)

(2012/C 133/04)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2012 r.)

Sąd krajowy

Corte di Appello di Torino

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: SCF Consorzio Fonografici

Strona pozwana: Marco Del Corso

przy udziale: Procuratore generale della Repubblica

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Corte di Appello di Torino - Bezpośrednie stosowanie we wspólnotowym porządku prawnym Międzynarodowej konwencji o ochronie artystów wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych, sporządzonej w Rzymie dnia 23 października 1961 r., Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) oraz Traktatu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) o wykonaniach artystycznych i fonogramach (WPPT) - Interpretacja art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167, s. 10) - Pojęcie publicznego udostępniania - Nadawanie radiowe i publiczne udostępnianie fonogramów za pośrednictwem radia w gabinecie dentystycznym

Sentencja

1) Postanowienia porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej, stanowiącego załącznik 1 C do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), podpisanego w Marrakeszu w dniu 15 kwietnia 1994 r. i zatwierdzonego decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotyczącą zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień, będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986-1994), i traktatu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) o artystycznych wykonaniach i fonogramach z dnia 20 grudnia 1996 r. stosują się w porządku prawnym Unii.

Międzynarodowa konwencja o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych, sporządzona w Rzymie dnia 26 października 1961 r., nie będąc częścią porządku prawnego Unii, nie znajduje w nim zastosowania, jednak wywiera w nim skutki pośrednie.

Jednostki nie mogą się powoływać bezpośrednio ani na wskazaną konwencję, ani na wskazane porozumienie, ani też na wspomniany traktat.

Pojęcie publicznego udostępniania, widniejące w dyrektywie Rady 92/100/EWG z dnia 19 listopada 1992 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej i w dyrektywie 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, należy interpretować w świetle równoważnych pojęć zawartych w tejże konwencji, we wskazanym porozumieniu oraz we wspomnianym traktacie i w taki sposób, aby pozostawało ono w zgodzie z tymi aktami, przy uwzględnieniu kontekstu, w jaki pojęcia te się wpisują, i celów postanowień konwencji dotyczących własności intelektualnej.

2) Pojęcie publicznego udostępniania w rozumieniu art. 8 ust. 2 dyrektywy 92/100 należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono bezpłatnego odtwarzania fonogramów w gabinecie dentystycznym takim jak ten w postępowaniu przed sądem krajowym, w ramach wykonywania wolnego zawodu, z korzyścią dla klientów, którzy korzystają z tego niezależnie od swojej woli. Zatem takie odtwarzanie nie daje prawa do pobierania wynagrodzenia na rzecz producentów fonogramów.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 134 z 22.5.2010.