Sprawa C-132/05: Skarga wniesiona w dniu 21 marca 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.132.15/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 maja 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 marca 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec

(Sprawa C-132/05)

(2005/C 132/28)

(Język postępowania: niemiecki)

(Dz.U.UE C z dnia 28 maja 2005 r.)

W dniu 21 marca 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich reprezentowanej przez Eugenio De Marcha i Sabinę Grünheid, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Republice Federalnej Niemiec.

Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:

1. stwierdzenie, że Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 13 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992(1) poprzez formalną odmowę poddania karze na swym terytorium czynu polegającego na używaniu nazwy "Parmesan" przy znakowaniu produktów nie odpowiadających opisowi chronionej nazwy pochodzenia "Parmigiano Reggiano", sprzyjając w ten sposób niezgodnemu z prawem zawłaszczeniu dobrego imienia autentycznego produktu, chronionego w całej Wspólnocie.

2. obciążenie Republiki Federalnej Niemiec kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja jest zdania, że wprowadzanie do obrotu na terytorium Niemiec sera pod nazwą "Parmesan", który nie odpowiada opisowi chronionego oznaczenia pochodzenia "Parmigiano Reggiano", stanowi naruszenie art. 13 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, które powinno być przez niemieckie władze ścigane z urzędu.

Ponieważ nazwa "Parmigiano Reggiano" jest od roku 1996 wpisana do "Rejestru chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych" jako chroniona nazwa pochodzenia i korzysta w związku z tym z ochrony na całym terenie Wspólnoty, to Państwa Członkowskie powinny chronić tą nazwę przed każdym niezgodnym z prawem zawłaszczeniem, imitacją lub aluzją, również wówczas, gdy podane jest prawdziwe pochodzenie produktu lub gdy chroniona nazwa jest przetłumaczona.

Komisja podnosi, że słowo "Parmesan" jest przejętym z francuskiego tłumaczeniem nazwy "Parmigiano Reggiano". Zdaniem Komisji, słowa "Parmesan" i "Parmigiano Reggiano" są synonimami określającymi ser wytwarzany w przedmiotowym regionie pochodzenia we Włoszech, co dowodzi historia powstania chronionej nazwy oraz wzmianki w wielu encyklopediach pojawiające się od roku 1516 do dzisiaj. Na skutek rejestracji chronionego oznaczenia pochodzenia "Parmigiano Reggiano", nazwy geograficzne "Parmigiano" i "Reggiano" korzystają zarówno osobno, jak również w połączeniu z ochrony Wspólnoty.

Zdaniem Komisji, brak jest uzasadnionych powodów dla przyjęcia prezentowanego przez Republikę Federalną Niemiec twierdzenia, jakoby użyte samodzielnie wyrażenie "Parmigiano" było odbierane jako nazwa rodzajowa w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, w przypadku której brak jest z punktu widzenia konsumenta związku z określonym regionem geograficznym.

Ponieważ w związku z powyższym, użycie nazwy "Parmesan" jest zastrzeżone wyłącznie dla producentów ograniczonego terytorialnie obszaru we Włoszech, którzy wytwarzają ten ser zgodnie z wiążącym opisem, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 13 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 poprzez odmowę ścigania na terytorium Niemiec niezgodnego z prawem używania nazwy "Parmesan".

______

(1) Dz.U. L 208, str. 1

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.