Sprawa C-126/17: ERSTE Bank Hungary Zrt v. Orsolya Czakó.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.142.17

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 kwietnia 2018 r.

Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 22 lutego 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Törvényszék - Węgry) - ERSTE Bank Hungary Zrt / Orsolya Czakó

(Sprawa C-126/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Artykuł 4 ust. 2, art. 5 i art. 6 ust. 1 - Warunki określające główny przedmiot umowy - Umowa kredytu denominowanego w walucie obcej - Zakres pojęcia "warunków wyrażonych prostym i zrozumiałym językiem" - Nieważność części lub całości umowy)

Język postępowania: węgierski

(2018/C 142/22)

(Dz.U.UE C z dnia 23 kwietnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Fővárosi Törvényszék

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: ERSTE Bank Hungary Zrt

Strona pozwana: Orsolya Czakó

Sentencja

1) Artykuł 4 ust. 2 i art. 5 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że warunki umowy kredytu zawartej w państwie członkowskim między konsumentem a bankiem odpowiadają wymogowi, zgodnie z którym warunki umowne muszą być wyrażone prostym i zrozumiałym językiem w rozumieniu tych przepisów, jeżeli kwota pieniężna, która zostanie udostępniona temu konsumentowi, wyrażona w walucie obcej jako walucie rozliczeniowej i określona w stosunku do waluty płatniczej, jest wyraźnie wskazana. W zakresie, w jakim określenie tej kwoty zależy od kursu wymiany waluty obowiązującego w chwili wypłaty środków, ów wymóg oznacza, że metody obliczenia faktycznej kwoty kredytu, jak również mający zastosowanie kurs wymiany waluty powinny być przejrzyste, tak by przeciętny konsument, który jest właściwie poinformowany oraz dostatecznie uważny i rozsądny, mógł oszacować w oparciu o jednoznaczne i zrozumiałe kryteria wypływające dla niego z tej umowy konsekwencje ekonomiczne, a w szczególności całkowity koszt kredytu.

2) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdyby sąd krajowy stwierdził nieuczciwy charakter warunków umowy kredytu zawartej między konsumentem a bankiem, takich jak warunki będące przedmiotem postępowania głównego, przepis ten nie stoi na przeszkodzie temu, by ów sąd stwierdził nieważność całej tej umowy, jeżeli nie może ona nadal obowiązywać po wyłączeniu z niej tych nieuczciwych warunków.

¹ Dz.U. C 221 z 10.7.2017.