Sprawa C-125/22, Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (Pojęcie poważnej krzywdy): Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 9 listopada 2023 r. - X, Y, ich sześcioro małoletnich dzieci v. Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2024.466

Akt nienormatywny
Wersja od: 3 stycznia 2024 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 9 listopada 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch - Niderlandy) - X, Y, ich sześcioro małoletnich dzieci/Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid [Sprawa C-125/22, Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

(Pojęcie poważnej krzywdy)] 1

[Odesłanie prejudycjalne - Wspólna polityka w dziedzinie azylu i ochrony uzupełniającej - Dyrektywa 2011/95/UE - Artykuł 15 - Przesłanki przyznania ochrony uzupełniającej - Uwzględnienie okoliczności dotyczących indywidualnej sytuacji i osobistych uwarunkowań wnioskodawcy, jak również ogólnej sytuacji w kraju pochodzenia - Sytuacja humanitarna]

(C/2024/466)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 3 stycznia 2024 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch

Strony w postępowaniu głównym

Strony skarżące: X, Y, ich sześcioro małoletnich dzieci

Druga strona postępowania: Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

Sentencja

1) Artykuł 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony

należy interpretować w ten sposób, że:

dla ustalenia, czy osoba ubiegająca się o udzielenie ochrony międzynarodowej kwalifikuje się do otrzymania ochrony uzupełniającej, właściwy organ krajowy musi zbadać wszystkie istotne elementy dotyczące zarówno indywidualnej sytuacji i osobistych uwarunkowań wnioskodawcy, jak i ogólnej sytuacji w kraju pochodzenia, zanim ustali formę poważnej krzywdy, którą elementy te mogą ewentualnie potwierdzić.

2) Artykuł 15 lit. c) dyrektywy 2011/95

należy interpretować w ten sposób, że:

w celu oceny istnienia realnego zagrożenia poważną krzywdą, zdefiniowaną w tym przepisie, właściwy organ krajowy musi mieć możliwość uwzględnienia elementów związanych z indywidualną sytuacją i osobistymi uwarunkowaniami wnioskodawcy, innych niż sama okoliczność pochodzenia ze strefy danego kraju, w której dochodzi do "najbardziej skrajnych przypadków ogólnej przemocy" w rozumieniu wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 17 lipca 2008 r. w sprawie N.A. przeciwko Zjednoczonemu Królestwu (CE:ECHR:2008:0717JUD002590407, § 115).

3) Artykuł 15 lit. b) dyrektywy 2011/95

należy interpretować w ten sposób, że:

stopień natężenia masowej przemocy panującej w kraju pochodzenia wnioskodawcy nie może osłabiać wymogu indywidualizacji poważnej krzywdy zdefiniowanej w tym przepisie.

1 Dz.U. C 213 z 30.05.2022.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.