Sprawa C-125/17: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Roma (Włochy) w dniu 10 marca 2017 r. - Luigi Bisignani/Agenzia delle Entrate - Direzione Provinciale 1 di Roma.
Dz.U.UE.C.2017.213.17/2
Akt nieocenianyWniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Roma (Włochy) w dniu 10 marca 2017 r. - Luigi Bisignani/Agenzia delle Entrate - Direzione Provinciale 1 di Roma
(Sprawa C-125/17)
(2017/C 213/21)
(Dz.U.UE C z dnia 3 lipca 2017 r.)
Sąd odsyłający
Commissione tributaria provinciale di Roma
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Luigi Bisignani
Druga strona postępowania: Agenzia delle Entrate - Direzione Provinciale 1 di Roma
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 64 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w związku z poprzedzającym go art. 63 i z następującym po nim art. 65, jak i dyrektywa Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r., w zakresie, w jakim zezwalają one ustawodawstwom krajowym na utrzymywanie ograniczeń, obowiązujących w dniu 31 grudnia 1993 r., w zakresie przepływu kapitału z państw trzecich lub do tych państw, w celu zapobiegania potencjalnej utracie dochodów przez państwa członkowskie i gromadzenia dowodów świadczących o nieprawidłowym lub niezgodnym z prawem charakterze transakcji, które wydają się sprzeczne z przepisami podatkowymi lub stanowić naruszenie tych przepisów i, zgodnie z zasadami pomocniczości i proporcjonalności określonymi w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej, poprzez wprowadzenie zróżnicowania wśród podatników, którzy nie znajdują się w takiej samej sytuacji ze względu na ich miejsce zamieszkania lub miejsce inwestowania kapitału, stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które na podstawie art. 9 ust. 1 lit. c) i d) ustawy nr 97 z dnia 6 sierpnia 2013 r. (Ustawa europejska 2013), przynajmniej zgodnie z wykładnią zaproponowaną przez obie strony, uchyliło definitywnie (a nie przeredagowało) przypadek naruszenia podatkowego przewidzianego i podlegającego karze zgodnie z art. 4 i 5 decreto-legge (dekretu z mocą ustawy) nr 167 z dnia 28 czerwca 1990 r., przekształconego, ze zmianami, przez ustawę nr 227 z dnia 4 sierpnia 1990 r., co więcej, nie rozróżniając w ramach różnych przypadków przepływu kapitału pomiędzy państwami członkowskimi Unii a pomiędzy tymi państwami i państwami lub terytoriami o uprzywilejowanym systemie podatkowym?