Sprawa C-125/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Törvényszék (Węgry) w dniu 18 marca 2014 r. - Iron & Smith Kft. przeciwko Unilever NV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.175.23

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 czerwca 2014 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Törvényszék (Węgry) w dniu 18 marca 2014 r. - Iron & Smith Kft. przeciwko Unilever NV

(Sprawa C-125/14)

(2014/C 175/28)

Język postępowania: węgierski

(Dz.U.UE C z dnia 10 czerwca 2014 r.)

Sąd odsyłający

Fővárosi Törvényszék.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Iron & Smith Kft.

Strona pozwana: Unilever NV.

Pytania prejudycjalne

1) Czy wystarcza renoma istniejąca w państwie członkowskim w celu uzasadnienia renomy wspólnotowego znaku towarowego w rozumieniu art. 4ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE ¹ z dnia 22 października 2008 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (zwanej dalej "dyrektywą"), również w przypadku, gdy wniosek o rejestrację krajowego znaku towarowego, przeciwko któremu wniesiono taki sprzeciw na podstawie takiej renomy, został złożony w innym niż rzeczone państwie członkowskim?

2) Czy można stosować w ramach kryteriów terytorialnych stosowanych przy ocenie renomy wspólnotowego znaku towarowego zasady ustanowione przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w odniesieniu do rzeczywistego stosowania wspólnotowego znaku towarowego?

3) Czy jeżeli właściciel wcześniejszego wspólnotowego znaku towarowego wykaże renomę znaku wspólnotowego w krajach innych niż państwo członkowskie, w którym złożono wniosek o rejestrację krajową - które obejmują znaczną część terytorium Unii Europejskiej - można wymagać również od niego, niezależnie od powyższego, aby przedstawił wystarczający dowód w odniesieniu do rzeczonego państwa członkowskiego?

4) W przypadku odpowiedzi przeczącej na wcześniejsze pytanie, biorąc pod uwagę szczególne cechy rynku wewnętrznego, czy może zdarzyć się, że znak towarowy używany w intensywny sposób w znaczącej części Unii Europejskiej jest nieznany odnośnemu krajowemu konsumentowi i z tego powodu nie spełniona zostaje druga przesłanka konieczna dla istnienia powodu uniemożliwiającego rejestrację zgodnie z postanowieniem art. 4 ust. 3 dyrektywy, ponieważ brak jest niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody renomie lub odróżniającemu charakterowi lub uzyskania bezprawnej korzyści z nich? W przypadku odpowiedzi twierdzącej, jakie okoliczności powinien wykazać właściciel wspólnotowego znaku towarowego, aby została spełniona ww. przesłanka?

¹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 299, s. 25).