Sprawa C-124/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Plovdiv (Bułgaria) w dniu 7 marca 2012 r. - AES-3C Maritza East 1 EOOD przeciwko Direktor na Direktsia "Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto" Plovdiv.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.151.19/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 maja 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Plovdiv (Bułgaria) w dniu 7 marca 2012 r. - AES-3C Maritza East 1 EOOD przeciwko Direktor na Direktsia "Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto" Plovdiv

(Sprawa C-124/12)

(2012/C 151/34)

Język postępowania: bułgarski

(Dz.U.UE C z dnia 26 maja 2012 r.)

Sąd krajowy

Administrativen sad Plovdiv

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: AES-3C Maritza East 1 EOOD

Strona pozwana: Direktor na Direktsia "Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto" Plovdiv

Pytania prejudycjalne

1) Czy przepis tego rodzaju, jak art. 70 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od uzyskanych świadczeń przewozu, ubrania roboczego, wyposażenia ochronnego i od wydatków poniesionych w związku z delegacjami, ponieważ te towary i usługi są udostępniane nieodpłatnie osobom fizycznym, a mianowicie na rzecz pracowników zatrudnionych u podatnika, jest zgodny z art. 168 lit. a) i z art. 176 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej⁽¹⁾, przy uwzględnieniu następujących okoliczności:

– podatnik nie zawarł z podatnikami umów o pracę, lecz korzysta z nich na podstawie umowy o "udostępnienie pracowników" zawartej z innym podatnikiem, będącym pracodawcą zatrudnionych;

– uzyskiwane świadczenia przewozu są wykorzystywane dla celów przewozu pracowników z poszczególnych punktów zbiorczych w różnych miejscowościach do pracy i z powrotem i brak jest zorganizowanego transportu publicznego, który umożliwiałby pracownikom dojazd do miejsca pracy;

– udostępnienie ubrania roboczego i wyposażenia ochronnego jest wymagane na podstawie kodeksu pracy i na podstawie ustawy o ochronie zdrowia i bezpieczeństwie w miejscu pracy;

– w odniesieniu do świadczeń przewozu, ubrania roboczego, wyposażenia ochronnego i wydatków związanych z delegacjami odliczenie podatku VAT byłoby bezsporne, gdyby te towary i usługi były udostępniane i świadczone przez pracodawcę zatrudnionych. W niniejszym przypadku dane nabycie zostało jednak dokonane przez podatnika, który wprawdzie nie jest pracodawcą, jednak na podstawie umowy o u udostępnienie pracowników korzysta z ich pracy i ponosi związane z nią koszty?

2) Czy art. 176 dyrektywy 2006/112 uprawnia państwo członkowskie do wprowadzenia, przy jego przystąpieniu do Unii Europejskiej, ograniczającej przesłanki wykonania prawa do odliczenia podatku naliczonego, takiej jak określona w art. 70 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, wskazująca "towary lub usługi [...] przeznaczone do celów nieodpłatnych dostaw", gdy ustawa pozostająca w mocy do dnia przystąpienia nie przewidywała takiego ograniczenia w sposób wyraźny?

3) Gdyby na powyższe pytanie została udzielona odpowiedź twierdząca, czy wynika z tego, że otrzymane towary i świadczenia są przeznaczone do celów "nieodpłatnych dostaw", gdy zostały one zakupione dla celów działalności gospodarczej, jednak ze względu na ich charakter jest do ich użycia konieczne, aby zostały one udostępnione pracownikom zatrudnionym w przedsiębiorstwie podatnika?

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 347, s. 1.