Sprawa C-120/05: Heinrich Schulze GmbH & Co. KG i.L. v. Hauptzollamt Hamburg-Jonas (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.326.9/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 grudnia 2006 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 9 listopada 2006 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg - Niemcy) - Heinrich Schulze GmbH & Co. KG i.L. przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas

(Sprawa C-120/05)⁽¹⁾

(Refundacje wywozowe - Przesłanki przyznania - Zgłoszenie wywozowe - Brak dowodów z dokumentu - Zastosowanie innych środków dowodowych)

(2006/C 326/18)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 30 grudnia 2006 r.)

Sąd krajowy

Finanzgericht Hamburg

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Heinrich Schulze GmbH & Co. KG i.L.

Strona pozwana: Hauptzollamt Hamburg-Jonas

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Finanzgericht Hamburg - Wykładnia art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1222/94 z dnia 30 maja 1994 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nie objęte załącznikiem II do Traktatu oraz kryteria ustalania kwoty takich refundacji (Dz.U. L 136, str. 5) - Niemożność zadośćuczynienia przez eksportera obowiązkowi dostarczenia na poparcie swego zgłoszenia wszelkich dokumentów i informacji, które właściwe władze uznają za stosowne - Siła wyższa, której działanie doprowadziło do zniszczenia dokumentów - Możliwość zastosowania innych środków dowodowych

Sentencja

Wykładni art. 7 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia Komisji (WE) nr 1222/94 z dnia 30 maja 1994 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nie objęte załącznikiem II do Traktatu oraz kryteria ustalania kwoty takich refundacji w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 229/96 z dnia 7 lutego 1996 r., należy dokonywać w ten sposób, że przepis ten nie sprzeciwia się, by eksporter, w sytuacji, gdy nie jest on w stanie, choćby z powodu siły wyższej, przedstawić na poparcie swego zgłoszenia wywozowego dowodów z dokumentu dotyczących ilości produktów faktycznie wykorzystanych do wytworzenia wywożonego towaru, wykazał tę okoliczność za pomocą innych środków dowodowych. Władze krajowe dokonują oceny tych innych środków dowodowych zgodnie ze szczegółowymi uregulowaniami przewidzianymi w prawie krajowym, o ile jednakże przepisy te nie naruszają zakresu ani skuteczności prawa wspólnotowego. W tym celu władze krajowe uwzględniają również dokumenty, które wymieniono z eksporterem, jeżeli wniosek złożono w ramach procedury uproszczonej przewidzianej w art. 3 ust. 2 akapit trzeci tego rozporządzenia.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 143 z 11.6.2005.