Sprawa C-112/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 8 marca 2013 r. - A przeciwko B i in.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.226.2/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 sierpnia 2013 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 8 marca 2013 r. - A przeciwko B i in.

(Sprawa C-112/13)

(2013/C 226/03)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2013 r.)

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: A Strona pozwana: B i in.

Pytania prejudycjalne

1) Czy z unijnoprawnej zasady "ekwiwalencji" przy stosowaniu prawa Unii w systemie postępowania, w którym sądy zwykłe orzekające co do istoty mają wprawdzie obowiązek badać także konstytucyjność ustaw, nie mają jednak ogólnie uprawnienia do uchylania ustaw, które jest zastrzeżone dla sądu konstytucyjnego zorganizowanego w szczególny sposób, należy wnioskować, że zwykłe sądy w przypadku, gdy ustawa narusza art. 47 karty praw podstawowych Unii Europejskiej (karty) zobowiązane są w trakcie postępowania także do zwrócenia się do sądu konstytucyjnego w celu ogólnego uchylenia tej ustawy, nie mogą zaś jedynie odstąpić od jej stosowania w konkretnej sprawie?

2) Czy art. 47 karty należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on przepisowi proceduralnemu, zgodnie z którym sąd nieposiadający jurysdykcji międzynarodowej ustanawia kuratora dla nieobecnej strony, której miejsce pobytu nie może zostać ustalone, a kurator ten następnie poprzez "wdanie się w spór" może w sposób wiążący ustanowić jurysdykcję międzynarodową?

3) Czy art. 24 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (rozporządzenie nr 44/2001) ¹ należy interpretować w ten sposób, że "wdanie się pozwanego w spór" w rozumieniu tego przepisu zachodzi w sytuacji, gdy odpowiednia czynność procesowa została dokonana przez samego pozwanego albo przez upoważnionego przez niego pełnomocnika, albo czy dotyczy to także bez ograniczeń czynności kuratora nieobecnej strony ustanowionego zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego?

¹ Dz.U. 2001, L 12, s. 1.