Sprawa C-11/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 8 listopada 2017 r. w sprawie T-245/15, Kłymenko / Rada, wniesione w dniu 5 stycznia 2018 r. przez Ołeksandra Wiktorowicza Kłymenkę.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.94.12

Akt nienormatywny
Wersja od: 12 marca 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 8 listopada 2017 r. w sprawie T-245/15, Kłymenko / Rada, wniesione w dniu 5 stycznia 2018 r. przez Ołeksandra Wiktorowicza Kłymenkę
(Sprawa C-11/18 P)

Język postępowania: angielski

(2018/C 094/15)

(Dz.U.UE C z dnia 12 marca 2018 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Ołeksandr Wiktorowicz Kłymenko (przedstawiciel: adwokat M. Phelippeau)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

W ocenie wnoszącego odwołanie Trybunał powinien uchylić wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 8 listopada 2017 r. w sprawie T-245/15.

Żądania wnoszącego odwołanie są takie same, jak zgłoszone przed Sądem, mianowicie:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2015/364 z dnia 5 marca 2015 r. 1  oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2015/357 z dnia 5 marca 2015 r. 2 ;
-
stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2016/318 z dnia 4 marca 2016 r. 3  oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2016/311 z dnia 4 marca 2016 r. 4 ;
-
stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2017/381 z dnia 3 marca 2017 r. 5  oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2017/374 z dnia 3 marca 2017 r. 6 ,

w zakresie, w jakim powyższe akty dotyczą wnoszącego odwołanie; jak również obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami odwołania oraz dostosowanej skargi.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie przedstawił trzy zarzuty.

Po pierwsze, wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd popełnił błąd, uznając, że Rada Unii Europejskiej wskazała rzeczywiste i konkretne powody uzasadniające objęcie go środkami ograniczającymi oraz że Sąd błędnie uznał Urząd Ukraińskiego Prokuratora Generalnego za "wysokiej rangi organ sądowy".

Po drugie, podnosi, że Sąd błędnie uznał, że określone w rozpatrywanych aktach kryteria umieszczenia w wykazie są zgodne z celami WPZiB.

Po trzecie, utrzymuje, że Sąd naruszył prawo, stwierdzając, iż zastosowanie środka ograniczającego nie było równoznaczne z naruszeniem prawa własności.

1 Decyzja Rady (WPZiB) 2015/364 z dnia 5 marca 2015 r. zmieniająca decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2015, L 62, s. 25).
2 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2015/357 z dnia 5 marca 2015 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2015, L 62, s. 1).
3 Decyzja Rady (WPZiB) 2016/318 z dnia 4 marca 2016 r. zmieniająca decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2016, L 60, s. 76).
4 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2016/311 z dnia 4 marca 2016 r. wykonujące rozporządzenie (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2016, L 60, s. 1).
5 Decyzja Rady (WPZiB) 2017/381 z dnia 3 marca 2017 r. zmieniająca decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2017, L 58, s. 34).
6 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2017/374 z dnia 3 marca 2017 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2017, L 58, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.