Sprawa C-108/05: Bovemij Verzekeringen NV v. Benelux-Merkenbureau (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.294.12/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 grudnia 2006 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 września 2006 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te 's-Gravenhage - Niderlandy) - Bovemij Verzekeringen NV przeciwko Benelux-Merkenbureau

(Sprawa C-108/05)⁽¹⁾

(Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104/EWG - Artykuł 3 ust. 3 - Charakter odróżniający - Nabycie w drodze używania - Uwzględnienie całości lub istotnej części terytorium Beneluksu - Uwzględnienie stref językowych Beneluksu - Słowny znak towarowy EUROPOLIS)

(2006/C 294/19)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 2 grudnia 2006 r.)

Sąd krajowy

Gerechtshof te 's-Gravenhage

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Bovemij Verzekeringen NV

Strona pozwana: Benelux-Merkenbureau

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Gerechtshof te 's-Gravenhage - Wykładnia art. 3 ust. 3 dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 40, str. 1) - Ocena charakteru odróżniającego znaku towarowego - Używanie znaku towarowego - Renoma znaku towarowego na całym terytorium Beneluksu lub na znaczącej części tego terytorium (np. na terytorium Niderlandów) - Uwzględnienie regionów językowych

Sentencja

1) Artykuł 3 ust. 3 pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych powinien być tak rozumiany, że znak towarowy może być zarejestrowany na podstawie tego przepisu tylko wówczas, gdy nabył on charakter odróżniający w drodze używania na całej części terytorium państwa członkowskiego (lub - w przypadku Beneluksu - na całej części terytorium tego związku państw), w której występowała podstawa odmowy rejestracji.

2) Jeśli znak towarowy składa się z jednego lub większej liczby słów występujących w języku urzędowym państwa członkowskiego lub Beneluksu, a podstawa odmowy jego rejestracji występuje w jednej tylko strefie językowej tego państwa członkowskiego lub - w przypadku Beneluksu - w jednej z jego stref językowych, należy wykazać, że znak towarowy nabył charakter odróżniający w drodze używania w całej tej strefie językowej. Dla tak określonej strefy językowej należy ustalić, czy zainteresowani odbiorcy, lub przynajmniej ich znacząca część, potrafią dzięki znakowi towarowemu określić towar lub usługę jako pochodzące od określonego przedsiębiorstwa.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 115 z 14.5.2005.