Sprawa C-104/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 30 listopada 2017 r. w sprawie T-687/16 Koton Magazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 13 lutego 2018 r. przez Koton Magazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.152.16

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 kwietnia 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 30 listopada 2017 r. w sprawie T-687/16 Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 13 lutego 2018 r. przez Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ

(Sprawa C-104/18 P)

Język postępowania: angielski

(2018/C 152/19)

(Dz.U.UE C z dnia 30 kwietnia 2018 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ (przedstawiciele: adwokaci J. Güell Serra, E. Stoyanov Edissonov)

Inne strony postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Joaquín Nadal Esteban

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

- uchylenie zaskarżonego wyroku;

- stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

- unieważnienie unijnego znaku towarowego nr 9917436; oraz

- obciążenie Joaquína Nadala Estebana i EUIPO kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W zaskarżonym wyroku w odniesieniu do oceny przesłanek zastosowania art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/ 2009 ¹  Sąd orzekł, że z wyroku Trybunału z dnia 11 czerwca 2009 r., Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli, C-529/07, EU:C:2009:361, wynika, że zła wiara zakładała istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd i w konsekwencji wymagała, aby rozpatrywane towary i usługi musiały być podobne lub identyczne.

Wnoszący odwołanie twierdzi, że z wyroku w sprawie Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli nie wynika, że zła wiara ze strony zgłaszającego znak towarowy zakłada istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd pomiędzy znakami towarowymi/oznaczeniami stron, ale że istnienie takiego prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd jest tylko jednym z czynników, które mogą zostać uwzględnione, ale nie warunkiem sine qua non zastosowania art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

Wnoszący odwołanie podnosi zatem, że poprzez stwierdzenie, że art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 zakładał lub wymagał istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd opinii publicznej ze względu na podobieństwo lub identyczność rozpatrywanych towarów lub usług, Sąd dokonał błędnej interpretacji wyroku w sprawie Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli i błędnie zastosował art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009. W konsekwencji Sąd naruszył prawo.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 2009, L 78, s. 1).