Sprawa C-103/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 5 grudnia 2006 r. w sprawie T-416/03 Angelidis przeciwko Parlamentowi Europejskiemu wniesione w dniu 21 lutego 2007 r. przez Angela Angelidisa.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.129.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 czerwca 2007 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 5 grudnia 2006 r. w sprawie T-416/03 Angelidis przeciwko Parlamentowi Europejskiemu wniesione w dniu 21 lutego 2007 r. przez Angela Angelidisa

(Sprawa C-103/07 P)

(2007/C 129/04)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 9 czerwca 2007 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Angel Angelidis (przedstawiciel: E. Boigelot, avocat)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania wnoszącego odwołanie

– uznanie odwołania za dopuszczalne i zasadne i w konsekwencji:

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie T-416/03 Angelidis przeciwko Parlamentowi;

– rozpoznanie sprawy i uwzględniając pierwotną skargę skarżącego w sprawie T-416/03

– uchylenie decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 4 marca 2003 r. w sprawie ostatecznego przyjęcia sprawozdania z oceny skarżącego w postępowaniu za 2001 r.;

– uchylenie sprawozdania w sprawie oceny za rok 2001;

– zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienia za szkody i uszczerbek na karierze zarówno z uwagi na zasadnicze uchybienia jak i znaczne opóźnienie w sporządzeniu sprawozdania za 2001 r. w szczególnie bolesnym dla niego kontekście, wycenione ex aequo et bono na 20.000 EUR z zastrzeżeniem ich podwyższenia lub obniżenia w trakcie postępowania;

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania stosownie do art. 87 ust. 2 regulaminu Sądu.

Zarzuty i główne argumenty

W swym odwołaniu skarżący zarzuca Sądowi dopuszczenie się szeregu naruszeń prawa przy wykładni art. 26 i 43 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich, a także ogólnych przepisów wykonawczych w sprawie wykonania tych przepisów. Naruszenia te jego zdaniem polegają konkretnie na dokonanej przez Sąd rozszerzającej wykładni wąsko zakreślonej hipotezy, zgodnie z którą można dokonać odstępstwa od zasady, według której ocena i zatwierdzenie sprawozdania z oceny powinny być dokonane przez dwóch różnych przełożonych ocenianego urzędnika oraz na braku konieczności konsultacji poprzedniego bezpośredniego przełożonego urzędnika.

Zaskarżony wyrok ma jego zdaniem w tych kwestiach szereg luk w sporządzonym przez Sąd uzasadnieniu, który ponadto wypaczył znaczenie niektórych dowodów przedłożonych przez skarżącego.