Sprawa C-100/17 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 15 grudnia 2016 r. w sprawie T-199/04 RENV, Gul Ahmed Textile Mills Ltd/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 24 lutego 2017 r. przez Gul Ahmed Textile Mills Ltd.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.168.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 maja 2017 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 15 grudnia 2016 r. w sprawie T-199/04 RENV, Gul Ahmed Textile Mills Ltd/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 24 lutego 2017 r. przez Gul Ahmed Textile Mills Ltd

(Sprawa C-100/17 P)

Język postępowania: angielski

(2017/C 168/28)

(Dz.U.UE C z dnia 29 maja 2017 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Gul Ahmed Textile Mills Ltd (przedstawiciele: L. Ruessmann, avocat, J. Beck, Solicitor)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

- stwierdzenie dopuszczalności i zasadności odwołania;

- uchylenie wyroku Sądu;

- orzeczenie co do istoty i stwierdzenie nieważności rozporządzenia nr 397/2004 ¹  lub skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd w celu wydania orzeczenia co do istoty w przedmiocie skargi o stwierdzenie nieważności, oraz

- obciążenie Rady kosztami postępowania w pierwszej instancji oraz kosztami postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi następujące argumenty:

- Sąd naruszył prawo orzekając, że wnosząca odwołanie nie ma już interesu prawnego w odniesieniu do drugiego i trzeciego zarzutu. Rozstrzygając, czy wnosząca odwołanie zachowuje interes prawny w sprawie, Sąd powinien uwzględnić wszystkie przedłożone mu dowody i informacje oraz zbadać ogólny kontekst sprawy. Błędy popełnione przez Radę przy obliczaniu marginesu dumpingu mają charakter metodologiczny i mogą powtórzyć się w przyszłości.

- Sąd naruszył prawo stwierdzając, bez należytego uwzględnienia (a w niektórych przypadkach, bez uwzględnienia w ogóle) argumentów wnoszącej odwołanie, że przesunięcie produkcji przez przemysł Unii w stronę unijnego segmentu rynku bielizny pościelowej wysokiej jakości oraz wzrost unijnego przywozu bielizny pościelowej pochodzącej od tureckich producentów powiązanych z przemysłem Unii nie spowodowało zerwania związku przyczynowego między zarzucanym dumpingiem a istotną szkodą jaką miałby ponieść przemysł unijny. Ponadto ustalenia Sądu wynikają z przeinaczenia okoliczności faktycznych przedstawionych w rozporządzeniu nr 397/2004 i błędnej kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 397/2004 z dnia 2 marca 2004 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz bawełnianej bielizny pościelowej pochodzącej z Pakistanu (Dz.U. 2004, L 66, s. 1).