Sprawa C-10/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 26 października 2017 r. w sprawie T-704/14, Marine Harvest ASA/Komisja Europejska, wniesione w dniu 5 stycznia 2018 r. przez Marine Harvest ASA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.142.22

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 kwietnia 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 26 października 2017 r. w sprawie T-704/ 14, Marine Harvest ASA/Komisja Europejska, wniesione w dniu 5 stycznia 2018 r. przez Marine Harvest ASA

(Sprawa C-10/18 P)

Język postępowania: angielski

(2018/C 142/30)

(Dz.U.UE C z dnia 23 kwietnia 2018 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Marine Harvest ASA (przedstawiciel: R. Subiotto QC)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

- uchylenie wyroku Sądu w całości lub w części;

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 23 lipca 2014 r. lub, tytułem żądania ewentualnego, uchylenie grzywien nałożonych w tej decyzji na wnoszącą odwołanie lub, tytułem dalszego żądania ewentualnego, znaczne obniżenie wysokości grzywien nałożonych w tej decyzji na wnoszącą odwołanie;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania i innymi wydatkami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie zarówno w ramach niniejszego postępowania, jak i w ramach postępowania przed Sądem;

- w razie potrzeby skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd zgodnie z wyrokiem Trybunału;

- podjęcie wszelkich innych środków, jakie Trybunał uzna za stosowne.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty na poparcie odwołania.

1. W ramach zarzutu pierwszego wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo, gdy nie zastosował w niniejszej sprawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 ¹  (zwanego dalej "rozporządzeniem nr 139/2004").

a. Po pierwsze, Sąd naruszył prawo przy dokonywaniu wykładni pojęcia "jednolitej koncentracji", w szczególności nie uwzględniając motywu 20 rozporządzenia nr 139/2004 jako podstawy wykładni zamiaru ustawodawcy Unii, by traktować jako "jednolitą koncentrację" wszystkie transakcje "powiązane warunkowo".

b. Po drugie, Sąd naruszył prawo, dokonując wykładni ratio legis art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 139/2004.

2. W ramach zarzutu drugiego wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo, nakładając dwie grzywny za to samo zachowanie.

a. Sad naruszył w wyroku zasadę ne bis in idem, nakładając dwukrotnie na Marine Harvest grzywnę za nabycie udziału w wysokości 48,5 % należącego pana Maleka: wpierw grzywnę wynoszącą 10 mln EUR na podstawie art. 14 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 139/2004 za rzekome przeprowadzenie koncentracji przed zgłoszeniem (zarzucane naruszenie art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 139/2004), a następnie grzywnę wynoszącą 10 mln EUR na podstawie art. 14 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 139/2004 za rzekome przeprowadzenie koncentracji przed wydaniem zezwolenia na nią (zarzucane naruszenie art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 139/2004).

b. Wnosząca odwołanie podnosi pomocniczo, że Sąd naruszył w wyroku zasadę zaliczenia, ponieważ nie uwzględnił pierwszej grzywny przy określeniu wysokości drugiej grzywny.

c. Wnosząca odwołanie podnosi w dalszej kolejności pomocniczo, że Sąd naruszył w wyroku prawo, ponieważ nie zastosował zasady zbiegu naruszeń; rzekome naruszenie obowiązku zgłoszenia określonego w art. 4 ust. 1 jest naruszeniem bardziej szczególnym, w związku z czym obejmuje zarzucane naruszenie obowiązku zachowania status quo z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 139/2004, które jest naruszeniem bardziej ogólnym.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. 2004, L 24, s. 1).