Sprawa C-1/18: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 20 czerwca 2019 r. - "Oribalt Riga" SIA, dawniej "Oriola Riga" SIA v. Valsts ienemumu dienests.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.270.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 sierpnia 2019 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 20 czerwca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa - Łotwa) - "Oribalt Rīga" SIA, dawniej "Oriola Rīga" SIA/Valsts ieņēmumu dienests

(Sprawa C-1/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Unia celna - Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 - Artykuł 30 ust. 2 lit. b) i c) - Rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 - Artykuł 152 ust. 1 lit. a) i b) - Ustalanie wartości celnej towarów - Pojęcie "towarów podobnych" - Produkty lecznicze - Uwzględnienie wszystkich elementów mogących mieć wpływ na wartość ekonomiczną danego produktu leczniczego - Termin 90 dni, w którym przywożone towary powinny zostać sprzedane w Unii Europejskiej - Termin zawity - Nieuwzględnienie rabatów handlowych)

Język postępowania: łotewski

(2019/C 270/09)

(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2019 r.)

Sąd odsyłający

Augstākā tiesa

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca:"Oribalt Rīga" SIA, dawniej "Oriola Rīga" SIA Strona pozwana: Valsts ieņēmumu dienests

Sentencja

1) Artykuł 30 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 82/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 grudnia 1996 r., należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy wartość celna towarów, takich jak produkty lecznicze rozpatrywan e w postępowaniu głównym, jest obliczana przy zastosowaniu metody odliczeniowej przewidzianej w tym przepisie, właściw e krajowe organy celne powinny przy ustalaniu "towarów podobnych" wziąć pod uwagę każdy istotny element, taki jak odpowiedni skład tych towarów, ich substytucyjny charakter w kontekście ich skutków oraz ich zamienność handlową, dokonują c w ten sposób oceny okoliczności faktycznych z uwzględnieniem każdej okoliczności, która może mieć wpływ na rzeczywistą wartość gospodarczą tych towarów, włączając w to pozycję na rynku przywożonego towaru i jego producenta.

2) Artykuł 152 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia nr 2913/92 należy interpretować w ten sposób, że w celu ustalenia jednostkowej ceny przywożonych towarów zgodnie z metodą przewidzianą w art. 30 ust. 2 lit. c) rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 82/97, przewidziany w art. 152 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 2454/93 termin 90 dni, w którym przywożone towar y powinny być sprzedane w Unii Europejskiej, jest terminem zawitym.

3) Artykuł 30 ust. 2 lit. c) rozporządzenia nr 2913/92, zmienionego rozporządzeniem nr 82/97, należy interpretować w ten sposób, że przy ustalaniu wartości celnej przywożonych towarów na podstawie tego przepisu nie można uwzględnić obniżek ce n sprzedaży tych towarów.

¹ Dz.U. C 104 z 19.3.2018.