Sprawa C-1/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de A Coruna (Hiszpania) w dniu 4 stycznia 2016 r. - Abanca Corporación Bancaria S.A./María Isabel Vázquez Rosende.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.98.22

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 marca 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de A Coruña (Hiszpania) w dniu 4 stycznia 2016 r. - Abanca Corporación Bancaria S.A./María Isabel Vázquez Rosende

(Sprawa C-1/16)

Język postępowania: hiszpański

(2016/C 098/29)

(Dz.U.UE C z dnia 14 marca 2016 r.)

Sąd odsyłający

Audiencia Provincial de A Coruña

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca odwołanie: Abanca Corporación Bancaria S.A.

Druga strona postępowania: María Isabel Vázquez Rosende

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. ¹ w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich można interpretować w ten sposób, że skutki restytucyjne wynikające ze stwierdzenia nieważności zawartej w umowie kredytu klauzuli dolnego progu z uwagi na jej nieuczciwy charakter są wywoływane nie od dnia zawarcia umowy, lecz od późniejszej chwili?

2) Czy kryterium dobrej wiary zainteresowanych, które stanowi podstawę do ograniczania mocy wstecznej wynikającej ze stwierdzenia nieważności warunku z uwagi na jego nieuczciwy charakter, stanowi pojęcie autonomiczne prawa Unii podlegające jednolitej wykładni we wszystkich państwach członkowskich?

3) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej, jakie przesłanki należy uwzględnić w celu stwierdzenia istnienia dobrej wiary zainteresowanych?

4) W każdym przypadku, czy z art. 6 i 7 dyrektywy 93/13/EWG jest zgodna wykładnia pojęcia dobrej wiary zainteresowanych w ten sposób, że mógł działać w dobrej wierze przedsiębiorca, który przygotowując umowę, doprowadził do nieprzejrzystości decydującej o nieuczciwym charakterze klauzuli?

5) Czy z art. 6 i 7 dyrektywy 93/13/EWG jest zgodna wykładnia pojęcia dobrej wiary zainteresowanych w ten sposób, że dobra wiara przedsiębiorcy może być oceniona abstrakcyjnie bądź - przeciwnie - powinna ona być oceniana z uwzględnieniem zachowania przedsiębiorcy w konkretnym przypadku zawierania umowy?

6) Czy ryzyko poważnych komplikacji, które stanowi podstawę ograniczenia mocy wstecznej wynikającej ze stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku, jest pojęciem autonomicznym prawa Unii podlegającym jednolitej wykładani we wszystkich państwach członkowskich?

7) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej, jakie kryteria należy wziąć pod uwagę?

8) W każdym przypadku, czy z art. 6 i 7 dyrektywy 93/13/EWG jest zgodne, że ryzyko poważnych komplikacji ocenia się, biorąc pod uwagę jedynie komplikacje, które mogą powstać po stronie przedsiębiorcy, czy też należy również uwzględniać szkodę powstającą po stronie konsumentów z uwagi na brak pełnego zwrotu kwot zapłaconych na podstawie wspomnianej klauzuli dolnego progu?

9) Czy zgodnie z art. 6 i 7 dyrektywy 93/13/EWG ryzyko poważnych komplikacji dla publicznego porządku gospodarczego w przypadku wniesienia przez konsumenta powództwa indywidualnego należy ocenić, uwzględniając wyłącznie konsekwencje gospodarcze tego konkretnego powództwa, czy też uwzględniając skutki gospodarcze, które miałoby ewentualne wniesienie powództw indywidualnych przez znaczną liczbę konsumentów?

¹ Dz.U. L 95, s. 29.