Rozporządzenie 2723/87 ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych dla zbóż wywożonych w postaci makaronów objętych pozycją nr 19.03 Wspólnej Taryfy Celnej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1987.261.11

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2007 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 2723/87

z dnia 10 września 1987 r.

ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania refundacji wywozowych do zbóż wywożonych w postaci makaronów objętych podpozycjami 1902 11 00 i 1902 19 Nomenklatury Scalonej ¹

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2727/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż ⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1900/87 ⁽²⁾, w szczególności jego art. 16 ust. 6 i art. 24,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2746/75 z dnia 29 października 1975 r. ustanawiające ogólne zasady przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz kryteria ustalania wysokości kwot takich refundacji ⁽³⁾, w szczególności jego art. 8 ust. 2 akapit drugi oraz ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2730/79 ⁽⁴⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1180/87 ⁽⁵⁾, ustanawia wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych dla produktów rolnych;

artykuł 4 ust. 7 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3035/80 ⁽⁶⁾ z dnia 11 listopada 1980 r., ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 2223/86 ⁽⁷⁾, przewiduje, że wysokość refundacji dla towarów objętych pozycją nr 19.03 Wspólnej Taryfy Celnej może być zróżnicowana, zależnie od miejsca ich przeznaczenia;

w ramach wspólnej polityki handlowej, z mocą od 1 października 1987 r., ustanowiono przepisy dla takiego różnicowania w przypadku wywozu wymienionych towarów do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej;

artykuł 21 rozporządzenia (EWG) nr 2730/79 przewiduje, że część refundacji, wypłacanej w chwili wyprowadzenia produktu z geograficznego terytorium Wspólnoty, obliczana jest na podstawie najniższej stawki refundacji; przepis ten może utrudniać wywóz makaronów objętych pozycją nr 19.03 Wspólnej Taryfy Celnej do innych miejsc przeznaczenia niż Stany Zjednoczone Ameryki Północnej; dlatego należy ustanowić wyjątek od tej zasady;

zamysł najniższej stawki refundacji jest także zawarty w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 565/80 ⁽⁸⁾;

w związku z tym, ważnym jest określenie szczegółowych zasad stosowania systemu refundacji, który zapobiega nieuzasadnionemu utrudnianiu administracyjnych formalności kontrolnych; w tym celu, należy ustanowić wyjątki od niektórych szczegółowych zasad określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 2730/79;

w następstwie decyzji podjętych w ramach wspólnej polityki handlowej, należy ustanowić przepisy stanowiące, że do makaronów objętych pozycją nr 19.03 Wspólnej Taryfy Celnej i podlegających wywozowi do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej załącza się świadectwo o wywozie produktów w następstwie poddania ich procedurze uszlachetniania czynnego lub świadectwo poświadczające, że kwalifikują się one do stawki refundacji stosowanej, w przypadku wywozu do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, w stosunku do wyjściowych produktów zbożowych, które zostały wykorzystane do produkcji makaronów; wymienione makarony mogą zostać wytworzone z wyjściowych produktów zbożowych, które częściowo podlegają przepisom regulującym zasady uszlachetniania czynnego, a częściowo objęte były okolicznościami określonymi w art. 9 ust. 2 Traktatu; odpowiednio należy określić przepisy stanowiące, że do jakiejkolwiek ilości makaronu podlegającego wywozowi do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, może zostać załączone tylko jedno z wymienionych świadectw;

w celu zapewnienia odpowiedniego funkcjonowania systemu, właściwe władze w Państwach Członkowskich muszą przekazywać Komisji niezbędne dane statystyczne;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ²

1. 3 W przypadku wywozu towarów objętych podpozycjami 1902 11 00 i 1902 19 Nomenklatury Scalonej do miejsca przeznaczenia innego niż Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, szczególna refundacja ustalona dla wywozu zbóż w postaci towarów objętych podpozycjami 1902 11 00 i 1902 19 Nomenklatury Scalonej do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, nie jest brana pod uwagę:

– przy określaniu najniższej stawki refundacji w rozumieniu art. 21 rozporządzenia (EWG) nr 2730/79.

2. Jeżeli produkty zbożowe znajdujące się w jednej z sytuacji określonych w art. 9 ust. 2 Traktatu są wykorzystywane do produkcji towarów objętych podpozycjami 1902 11 00 i 1902 19 Nomenklatury Scalonej oraz zawierające niektóre ilości zbóż podlegających ustaleniom dotyczącym uszlachetniania czynnego, wywóz wspomnianych towarów do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej nie uprawnia do refundacji wywozowej dla tego produktu.

Artykuł  2

1. 4 Na wywóz do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej towarów objętych podpozycjami 1902 11 00 i 1902 19 Nomenklatury Scalonej, właściwe władze Państw Członkowskich, w których następuje przyjęcie przez służby celne zgłoszenia wywozowego wydają, na wniosek zainteresowanych stron, zaświadczenie dotyczące wywozu makaronu do USA, zwany dalej 'certyfikatem P2'.

2. "Zaświadczenie P2", które obejmuje oryginał i trzy kopie, sporządzane jest na formularzu zgodnie ze wzorem z załącznika I do niniejszego rozporządzenia oraz zgodnie z warunkami technicznymi ustanowionymi w załączniku II.

Artykuł  3

1. "Zaświadczenie P2" oraz jego kopie wystawiane są przez agencję wydającą zaświadczenie, wyznaczoną przez każde Państwo Członkowskie. Każde wystawione zaświadczenie identyfikuje się numerem seryjnym nadanym przez agencję wydającą zaświadczenie. Kopie opatrzone są takim samym numerem seryjnym, jak oryginał.

2. Agencja wydająca zaświadczenie zatrzymuje kopię nr 3, a wydaje eksporterowi oryginał zaświadczenia oraz dwie pozostałe kopie, umieszczając w rubryce 9 zaświadczenia pieczęć agencji, jak podano we wzorze w załączniku I. Oryginał zaświadczenia oraz dwie kopie eksporter przedkłada w urzędzie celnym we Wspólnocie w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.

Artykuł  4

1. Dla celów niniejszego rozporządzenia, dokument określony w art. 4 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2730/79 musi zawierać, oprócz informacji przewidzianych w wymienionym art. 4 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2730/79, numer seryjny oraz datę wystawienia "zaświadczenia P2".

2. 5 Właściwe władze wskazują, we właściwej części rubryki 10 oryginału i kopii "zaświadczenia P2", czy towar kwalifikuje się bądź nie kwalifikuje się do refundacji. Urząd celny określony w art. 3 ust. 2 sprawdza, czy dokument został należycie wypełniony i przystawia swoją pieczęć w rubryce 10 oryginału i kopii "zaświadczenia P2".

3. W przypadku określonym w art. 1 ust. 2, urząd celny, określony w art. 3 ust. 2, nie umieszcza swojej pieczęci na "zaświadczeniu P2".

4. Urząd celny wydaje zainteresowanej stronie "zaświadczenie P2" oraz kopię nr 1. Urząd celny zatrzymuje kopię nr 2 zaświadczenia.

Artykuł  5

W przypadku wywozu do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, agencja płatnicza zapewnia wypłatę refundacji w przypadku, gdy zostały spełnione warunki ustanowione w regułach wspólnotowych oraz gdy prawidłowo został wypełniony dokument, określony w art. 4 ust. 1 oraz został przedłożony oryginał "zaświadczenia P2", opatrzony pieczęcią urzędu celnego, określonego w art. 3 ust. 2.

Artykuł 6 ⁶

Właściwe władze Państw Członkowskich przekazują Komisji, najpóźniej do końca każdego miesiąca, dane statystyczne odnoszące się do ilości makaronów, w podziale według podpozycji taryfowych, z wyszczególnieniem ilości kwalifikujących się do refundacji wywozowej oraz ilości nie kwalifikujących się do refundacji wywozowej, w odniesieniu do których zaświadczenia zostały ostemplowane przez urzędy celne w ciągu poprzedniego miesiąca w przypadku gdy zgłoszenia wywozowe były przyjęte, na poniższy adres:

Komisja Wspólnot Europejskich,

Dyrekcja Generalna III ds. Przemysłu,

Produkty nieobjęte załącznikiem II,

Rue de la Loi/Wetstraat 200,

B-1049 Bruxelles/Brussel.

Artykuł  7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wywozu, w odniesieniu do którego zgłoszenie wywozowe zostało przyjęte przez urzędy celne od 1 października 1987 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 września 1987 r.

	W imieniu Komisji
	COCKFIELD
	Wiceprzewodniczący Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 281 z 1.11.1975, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 182 z 3.07.1987, str. 40.

⁽³⁾ Dz.U. L 281 z 1.11.1975, str. 78.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 317 z 12.12.1979, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 113 z 30.04.1987, str. 27.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 323 z 29.11.1980, str. 27.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 194 z 17.07.1986, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 62 z 7.03.1980, str. 5.

ZAŁĄCZNIKI 

ZAŁĄCZNIK I ⁷

...................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

Przepisy odnoszące się do zaświadczenia określonego w art. 2 ust. 2

1. Formularz, na którym sporządza się "Zaświadczenie o przyznaniu refundacji wywozowych do makaronu na wywóz do USA", drukuje się na białym papierze bezdrzewnym, przeznaczonym do pisania oraz ważącym w przedziale między 40 a 65 gramów na metr kwadratowy. Formularz może być wydrukowany także na papierze samokopiującym, o tych samych parametrach.

2. Formularze mają format 210 na 297 milimetrów (A4).

3. Do obowiązków Państw Członkowskich należy drukowanie lub zlecenie przeprowadzenia druku formularzy.

4. Państwa Członkowskie mogą żądać, żeby tekst zaświadczenia stosowanego na ich terytorium, oprócz sporządzenia w języku angielskim, został sporządzony w jednym z języków urzędowych danego Państwa Członkowskiego.

5. Oryginał oraz kopie zaświadczenia wypełnia się albo pismem maszynowym, albo ręcznie. W przypadku stosowania pisma ręcznego, formularz wypełnia się literami drukowanymi, używając atramentu.

¹ Tytuł zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 3859/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.363.28) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

² Art. 1 zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 3859/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.363.28) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

³ Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 4 rozporządzenia nr 1713/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.321.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

⁴ Art. 2 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 ust. 3 rozporządzenia nr 3859/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.363.28) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1054/95 z dnia 11 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.107.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

⁵ Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1054/95 z dnia 11 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.107.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

⁶ Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1054/95 z dnia 11 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.107.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

⁷ Załącznik I zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1054/95 z dnia 11 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.107.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.