Skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Bruno Goll (2010/2097(IMM)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.377E.167

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 grudnia 2012 r.

Skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Bruno Gollnischa

P7_TA(2011)0189

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie wniosku Bruno Gollnischa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2010/2097(IMM))

(2012/C 377 E/26)

(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2012 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek Bruno Gollnischa o skorzystanie z immunitetu w związku z postępowaniem karnym toczącym się przed sądem francuskim, przedstawiony dnia 10 czerwca 2010 r. i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 14 czerwca 2010 r.,
po wysłuchaniu wyjaśnień Bruno Gollnischa w dniu 26 stycznia 2011 r., zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu,
uwzględniając art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej z dnia 8 kwietnia 1965 r. oraz art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r. oraz 19 marca 2010 r.(1),
uwzględniając art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej,
uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0154/2011),
A.
mając na uwadze, że Bruno Gollnisch, poseł do Parlamentu Europejskiego, wystąpił z wnioskiem o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego w związku ze środkami, które w ocenie posła ograniczają jego wolność, zastosowanymi przez władze francuskie w ramach postępowania sądowego w sprawie skargi z powództwa cywilnego z roszczeniem odszkodowania (plainte avec constitution de partie civile) wniesionej dnia 26 stycznia 2009 r. przez Międzynarodową Ligę przeciwko Rasizmowi i Antysemityzmowi (zwaną dalej LICRA) przeciwko anonimowej osobie za nawoływanie do nienawiści na tle rasowym,
B.
mając na uwadze, że wniosek o skorzystanie z immunitetu nie zawiera odniesienia do art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, w związku z czym nie ma on zastosowania,
C.
mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, na który bezpośrednio powołał się Bruno Gollnisch w piśmie do przewodniczącego z dnia 10 czerwca 2010 r. i który ma zastosowanie w niniejszej sprawie, w czasie sesji Parlamentu Europejskiego posłowie korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa; mając też na uwadze, że nie może to stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek ze swoich członków,
D.
mając na uwadze, że zgodnie z art. 26 ust. 2 Konstytucji Republiki Francuskiej "żaden członek parlamentu nie może być aresztowany ani poddany pozbawieniu lub ograniczeniu wolności w związku z przestępstwem lub wykroczeniem bez zgody prezydium izby, do której należy, przy czym zgoda taka nie jest wymagana w przypadku popełnienia poważnego przestępstwa, ujęcia na gorącym uczynku lub skazania prawomocnym wyrokiem", mając też na uwadze, że zgodnie z art. 26 ust. 3 "uwięzienie, stosowanie środków pozbawienia lub ograniczenia wolności albo ściganie członka Parlamentu ulega zawieszeniu na okres trwania sesji, jeżeli zażąda tego izba, do której należy",
E.
mając na uwadze, że decyzję w sprawie wniosku o skorzystanie z immunitetu złożonego przez jednego z jego członków Parlament podejmuje według własnego uznania(2),
F.
mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli wystarczająco poważnego i precyzyjnego podejrzenia, że sprawę wniesiono z zamiarem zaszkodzenia politycznej działalności posła,
G.
mając na uwadze, że sprawa nie dotyczy działalności politycznej Bruno Gollnischa jako posła do Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że dotyczy ona natomiast działalności Bruno Gollnischa o charakterze wyłącznie regionalnym i lokalnym jako radnego regionu Rodan-Alpy, w którym mandat - odmienny od mandatu posła do Parlamentu Europejskiego - uzyskał w wyniku bezpośrednich wyborów powszechnych,
H.
mając na uwadze, że Bruno Gollnisch złożył wyjaśnienia dotyczące powodów wydania komunikatu prasowego - który spowodował złożenie wniosku o skorzystanie z immunitetu - przez grupę polityczną rady regionalnej Rodan-Alpy, której jest członkiem, twierdząc, że został on napisany przez zespół Front National z tego regionu, w tym przez osobę odpowiedzialną za komunikację, która została "upoważniona do wypowiadania się w imieniu wybranych przedstawicieli Front National"; mając na uwadze, że skorzystanie z immunitetu parlamentarnego w takiej sytuacji byłoby nienależytym rozszerzeniem zakresu obowiązywania tych zasad, których celem jest uniknięcie zakłócenia funkcjonowania i niezależności Parlamentu,
I.
mając na uwadze, że zastosowanie wobec Bruno Gollnischa środków wydających się ograniczać wolność przed złożeniem wniosku o uchylenie jego immunitetu stanowi godne ubolewania naruszenie prerogatyw Parlamentu; mając jednak na uwadze, że władze francuskie złożyły już formalny wniosek o uchylenie jego immunitetu w celu zastosowania takich środków w przyszłości, nie ma już konieczności utrzymania immunitetu Bruno Gollnischa w tym zakresie,
J.
mając na uwadze, że decyzja, w jakim stopniu francuskie prawo dotyczące nawoływania do nienawiści na tle rasowym zostało naruszone i jakie mogą być tego konsekwencje sądowe, nie należy do Parlamentu, lecz do właściwych organów sądowych,
K.
mając na uwadze, że nie należy zatem utrzymać immunitetu parlamentarnego Bruno Gollnischa,
1.
w świetle powyższego podejmuje decyzję o nieutrzymaniu immunitetu i przywilejów Bruno Gollnischa;
2.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji, właściwym władzom Republiki Francuskiej oraz Bruno Gollnischowi.
______

(1) Sprawa 101/63 Wagner/Fohrmann i Krier, Zbiór Orzeczeń 1964, s. 195, sprawa 149/85 Wybot/Faure i inni, Zbiór Orzeczeń 1986, s. 2391, sprawa T-345/05 Mote/Parlament, Zbiór Orzeczeń 2008, s. II-2849, sprawy połączone C-200/07 i C-201/07 Marra/De Gregorio i Clemente, Zbiór Orzeczeń 2008, s. I-7929, i sprawa T-42/06 Gollnisch/ Parlament.

(2) Sprawa T-42/06 Gollnisch/Parliament, par. 101.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.