Zalecenie 2008/103/WE dotyczące skoordynowanego wspólnotowego programu monitoringu na rok 2008 w celu zapewnienia zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni oraz niektórych innych produktach pochodzenia roślinnego oraz krajowych programów monitoringu na rok 2009

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.36.7

Akt utracił moc

Wersja od: 4 lutego 2008 r.

ZALECENIE KOMISJI

z dnia 4 lutego 2008 r.

dotyczące skoordynowanego wspólnotowego programu monitoringu na rok 2008 w celu zapewnienia zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni oraz niektórych innych produktach pochodzenia roślinnego oraz krajowych programów monitoringu na rok 2009

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 369)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/103/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 9 lutego 2008 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211,

uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni⁽¹⁾, w szczególności jej art. 7 ust. 2 lit. b),

uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni⁽²⁾, w szczególności jej art. 4 ust. 2 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywy 86/362/EWG i 90/642/EWG stanowią, że Komisja powinna stopniowo działać w kierunku wypracowania systemu, który pozwoli na ocenę narażenia na pestycydy zawarte w żywności. W celu dokonania realnych szacunków dane w sprawie monitorowania pozos-tałości pestycydów powinny być dostępne dla określonej liczby produktów spożywczych, które stanowią główne części składowe diety europejskiej. Ogólnie uznaje się, że 20-30 produktów spożywczych stanowi główne skład-niki diety europejskiej. Ze względu na zasoby dostępne na szczeblu krajowym przeznaczone na monitorowanie pozostałości pestycydów każdego roku w ramach skoordynowanego programu monitoringu państwa członkow-skie są w stanie przeanalizować próbki tylko ośmiu produktów. Zmiany w stosowaniu pestycydów zachodzą w cyklu trzyletnim. A zatem każdy pestycyd należy zasadniczo monitorować w 20-30 produktach spożywczych w serii trzyletnich cyklów.

(2) Pozostałości pestycydów objętych niniejszym zaleceniem powinny być monitorowane w 2008 r., jako że umożliwi to wykorzystanie uzyskanych danych do oszacowania rzeczywistego narażenia na pestycydy spożywane z żywnością. Ponieważ monitorowanie musi obejmować trzyletni cykl i umożliwić państwom członkowskim przedłożenie swoich programów monitoringu na 2009 r., niniejsze zalecenie powinno dokładniej określić wskazania dotyczące monitorowania przeprowadzanego w latach 2009-2010.

(3) W oparciu o dwumianowy rozkład prawdopodobieństwa szacować można, że przebadanie 642 próbek pozwala na wykrycie jednej próbki zawierającej pozostałości pestycydu powyżej granicy oznaczalności z pewnością większą niż 99 %, pod warunkiem że nie mniej niż 1 % produktów pochodzenia roślinnego zawiera pozostałości powyżej tej granicy. Pobór tych próbek należy rozdzielić między państwa członkowskie według liczby ludności i konsumentów, w liczbie co najmniej 12 próbek dla danego produktu na rok.

(4) Wytyczne dotyczące "Procedur kontroli jakości dla analizy pozostałości pestycydów" zostały opublikowane na stronie internetowej Komisji⁽³⁾. Uzgodniono, że wytyczne te powinny, w miarę możliwości, zostać wdrożone przez laboratoria analityczne państw członkowskich i powinny być poddawane stałemu przeglądowi, biorąc pod uwagę doświadczenia zdobyte w ramach programów monitoringu.

(5) Dyrektywa Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylająca dyrektywę 79/700/EWG⁽⁴⁾, zawiera metody pobierania próbek i procedury zalecane przez Komisję Kodeksu Żywnościowego.

(6) Jeśli chodzi o analizy produktów zwierzęcych, których przeprowadzenie zaplanowano począwszy od 2009 r., urzędowe laboratoria muszą być odpowiednio wcześniej poinformowane, aby móc dostosować się do niniejszego zalecenia, w odniesieniu do których pestycydów i towarów pochodzenia zwierzęcego będą prawdopodobnie składane wnioski; zestawienia te oznaczono w załączniku I jako (d).

(7) Dyrektywy 86/362/EWG i 90/642/EWG wymagają, aby państwa członkowskie wyszczególniły kryteria stosowane podczas sporządzania swoich krajowych programów kontroli. Informacja taka powinna zawierać kryteria stosowane w określaniu liczby próbek do pobrania i analiz, jakie mają być przeprowadzane, stosowane poziomy raportowania, kryteria, według których poziomy te zostały ustalone oraz szczegóły akredytacji, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt⁽⁵⁾. Jeśli chodzi o akredytacje laboratoriów, należy uwzględnić odstęp-stwo przewidziane w art. 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2076/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiającego środki przejściowe do celów wdrożenia rozpo-rządzeń (WE) nr 853/2004, (WE) nr 854/2004 oraz (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 853/2004 oraz (WE) nr 854/2004⁽⁶⁾. Należy również wskazać liczbę i rodzaj stwierdzonych przekroczeń oraz podjęte działania.

(8) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w żywności dla niemowląt zostały ustalone zgodnie z art. 6 dyrektywy Komisji 91/321/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie produktów dla niemowląt i produktów pochodnych⁽⁷⁾ i art. 7 dyrektywy Komisji 2006/125/WE z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci⁽⁸⁾.

(9) Informacje na temat wyników programów monitoringu nadają się najlepiej do przetwarzania, przechowywania i przekazywania metodami elektronicznymi/informatycznymi. Zostały opracowane formaty w celu dostarczania danych pocztą elektroniczną z państw członkowskich do Komisji. Państwa członkowskie powinny zatem być w stanie przesłać sprawozdania do Komisji w formacie standardowym. Dalsze opracowywanie takiego formatu standardowego najskuteczniej jest prowadzić na podstawie zmian w wytycznych Komisji.

(10) Środki, o których mowa w niniejszym zaleceniu, są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

NINIEJSZYM ZALECA:

1. Państwa członkowskie zachęca się do pobierania i poddania analizie w 2008 r. próbek w odniesieniu do zestawień pozostałości produktów/pestycydów określonych w załączniku I, z wyjątkiem produktów zwierzęcych (d), które będą stosowane od 2009 r. Liczba próbek każdego produktu jest przyznana tym państwom w załączniku II, odzwierciedlając odpowiednio udział produktów krajowych, wspólnotowych i pochodzących z krajów trzecich na rynku danego państwa członkowskiego.

Partia, z której należy pobrać próbki, powinna zostać wybrana losowo zgodnie z ustalonym podejściem w zakresie monitorowania.

Procedura pobierania próbek, w tym liczba jednostek, powinna być zgodna z dyrektywą 2002/63/WE.

2. Próbki pobrane i poddane analizie przez każde państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem I i II powinny obejmować co najmniej:

a) dziesięć próbek żywności dla niemowląt głównie na bazie warzyw, owoców lub zbóż;

b) jedną próbkę, o ile jest dostępna, produktów pochodzą-cych z upraw ekologicznych, odzwierciedlającą udział produktów ekologicznych w rynku w każdym państwie członkowskim.

3. Państwa członkowskie proszone są o składanie sprawozdań z wynikami analizy próbek badanych w odniesieniu do zestawień pozostałości pestycydów i produktów wymienionych w załączniku I najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2009 r., ze wskazaniem:

a) zastosowanych metod analitycznych i uzyskanych poziomów raportowania zgodnie z procedurami kontroli jakości określonymi w procedurach kontroli jakości dla analizy pozostałości pestycydów;

b) liczby i rodzaju stwierdzonych przekroczeń oraz podję-tych działań.

4. Sprawozdanie - w tym sprawozdanie w formacie elektronicznym - powinno być sporządzone w formacie zgodnym z wytycznymi dla państw członkowskich w odniesieniu do wdrażania zaleceń Komisji dotyczących skoordynowanych wspólnotowych programów monitoringu prowadzonych przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.

Wyniki badań próbek żywności dla niemowląt i produktów pochodzących z upraw ekologicznych należy zamieścić w oddzielnym arkuszu danych.

5. Państwa członkowskie są proszone o przesłanie Komisji i wszystkim pozostałym państwom członkowskim, najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2008 r., informacji wymaganych na podstawie art. 7 ust. 3 dyrektywy 86/362/EWG i art. 4 ust. 3 dyrektywy 90/642/EWG dotyczących monitoringu w roku 2007 w celu zapewnienia, przynajmniej w oparciu o kontrolowane próbki, zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów, w tym:

a) wyników ich krajowych programów dotyczących pozos-tałości pestycydów;

b) informacji w sprawie procedur kontroli jakości stosowanych przez ich laboratoria, a w szczególności informacji na temat tych wytycznych dotyczących procedur kontroli jakości dla analizy pozostałości pestycydów, których nie były w stanie zastosować lub miały trudności w ich zastosowaniu;

c) informacji dotyczących akredytacji laboratoriów przeprowadzających analizy zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, w tym zakres akredytacji, nazwa organu akredytacyjnego i kopia świadectwa akredytacyjnego;

d) informacji o badaniach biegłości i badaniach porównawczych, w których dane laboratorium uczestniczyło.

6. Państwom członkowskim zaleca się przesłanie Komisji, naj-później do dnia 30 września 2008 r., ich planów krajowego programu monitoringu najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów ustalonych przez dyrektywy 90/642/EWG i 86/362/EWG dla roku 2009, zawierającego informacje o:

a) kryteriach stosowanych dla określania liczby próbek do pobrania i analiz do przeprowadzenia;

b) stosowanych poziomach raportowania i kryteriach, według których ustalono te poziomy; oraz

c) szczegółów akredytacji laboratoriów przeprowadzających analizy, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 lutego 2008 r.

	W imieniu Komisji
	Markos KYPRIANOU
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 221 z 7.8.1986, s. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/73/WE (Dz.U. L 329 z 14.12.2007, s. 40).

⁽²⁾ Dz.U. L 350 z 14.12.1990, s. 71. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2007/73/WE.

⁽³⁾ Dokument SANCO/3131/2007 z dnia 31 października 2007 r., (http://europa.eu.int/comm/food/plant/protection/resources/ qualcontrol_en.pdf).

⁽⁴⁾ Dz.U. L 187 z 16.7.2002, s. 30.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 83. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1246/2007 (Dz.U. L 281 z 25.10.2007, s. 21).

⁽⁷⁾ Dz.U. L 175 z 4.7.1991, s. 35. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/82/WE (Dz.U. L 362 z 20.12.2006, s. 94).

⁽⁸⁾ Dz.U. L 339 z 6.12.2006, s. 16.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

ZESTAWIENIA PESTYCYDÓW I PRODUKTÓW, KTÓRE MAJĄ BYĆ OBJĘTE MONITOROWANIEM

	2008	2009 (*)	2010 (*)
Acefat	a)	b)	c)
Acetamipryd	a)	b)	c)
Aldikarb	a)	b)	c)
Amitraz		b)	c)
Azynofos metylowy	a)	b)	c)
Azoksystrobina	a)	b)	c)
Benomyl i karbendazym (wyrażone jako karbendazym)	a)	b)	c)
Bifentryna	a)	b) d)	b) d)
Ogółem bromki		b)	c)
Bromopropylat	a)	b)	c)
Bupirymat	a)	b)	c)
Buprofezyna	a)	b)	c)
Kaptan	a)	b)	c)
Folpet	a)	b)	c)
Karbaryl	a)	b)	c)
Klofentezyna	a)	b)	c)
Chlormekwat (**)	a)	b)	c)
Chlorotalonil	a)	b)	c)
Chloroprofam	a)	b)	c)
Chloropiryfos	a)	b) d)	b) d)
Chloropiryfos metylowy	a)	b) d)	b) d)
Cypermetryna	a)	b) d)	b) d)
Cyprodynil	a)	b)	c)
Deltametryna	a)	b) d)	b) d)
Diazynon	a)	b) d)	b) d)
Dichlofluanid	a)	b)	c)
Dichlorfos	a)	b)	c)
Dikofol	a)	b)	c)
Dimetoat + ometoat (suma wyrażona jako dimetoat)	a)	b)	c)
Dinokap		b)	c)
Difenyloamina	a)	b)	c)
Endosulfan	a)	b) d)	b) d)
Fenarymol	a)	b)	c)
Fenheksamid	a)	b)	c)
Fenitrotion	a)	b)	c)
Fludioksonil	a)	b)	c)
Flusilazol	a)	b)	c)
Glifosat (***)			c)
Heksakonazol	a)	b)	c)
Heksytiazoks	a)	b)	c)
Imazalil	a)	b)	c)
Imidaklopryd	a)	b)	c)
Indoksakarb	a)	b)	c)
Iprodion	a)	b)	c)
Iprowalikarb	a)	b)	c)
Krezoksym metylowy	a)	b)	c)
Lambda-cyhalotryna	a)	b)	c)
Malation	a)	b)	c)
Grupa manebu	a)	b)	c)
Mepanipyrim	a)	b)	c)
Mepikwat (**)	a)	b)	c)
Metalaksyl	a)	b)	c)
Metamidofos	a)	b)	c)
Metydation	a)	b)	c)
Metiokarb	a)	b)	c)
Metomyl/tiodikarb (suma wyrażona jako metomyl)	a)	b)	c)
Mychlobutanil	a)	b)	c)
Oksydemeton metylowy	a)	b)	c)
Paration	a)	b) d)	b) d)
Penkonazol	a)	b)	c)
Fosalon	a)	b)	c)
Pirymikarb	a)	b)	c)
Pirymifos metylowy	a)	b) d)	b) d)
Prochloraz	a)	b)	c)
Procymidon	a)	b)	c)
Profenofos	a)	b) d)	b) d)
Propargit	a)	b)	c)
Pyretryny	a)
Pirymetanil	a)	b)	c)
Pyriproksyfen	a)	b)	c)
Oksamyl	a)	b)	c)
Chinoksyfen	a)	b)	c)
Spiroksamina	a)	b)	c)
Tebukonazol	a)	b)	c)
Tiofanat metylowy	a)	b)	c)
Tebufenozyd	a)	b)	c)
Trifloksystrobina	a)	b)	c)
Tiabendazol	a)	b)	c)
Tolklofos metylowy	a)	b)	c)
Tolilofluanid	a)	b)	c)
Triadimefon i triadimenol (wyrażony jako suma triadimefonu i triadimenolu)	a)	b)	c)
Winklozolina	a)	b)	c)
Boskalid		b)	c)
Karbofuran		b)	c)
Chlorfenwinfos		b) d)	b) d)
Cyflutryna (łącznie z beta-cyflutryną)		b)
Difenoconazol		b)	c)
Dimetomorf		b)	c)
Etion		b)	c)
Fenoksykarb		b)	c)
Fipronil		b)	c)
Flufenoksuron		b)	c)
Formetanat		b)	c)
Linuron		b)	c)
Monokrotofos		b)	c)
Paration metylowy		b)	c)
Fosmet		b)	c)
Pyridaben		b)	c)
Tebufenpyrad		b)	c)
Teflubenzuron		b)	c)
Tetradifon		b)	c)
Tiaklopryd		b)	c)
Triazofos		b)	c)
Propamokarb		b)	c)
Haloksyfop			c)
Fluazifop			c)
2,4-D			c)
Abamektyna (suma)		b)	c)
Akrynatryna			c)
Bitertanol			c)
Chlorfenapyr			c)
Chlotianidyna			c)
Dichloran			c)
Epoksykonazol			c)
Fenazachina			c)
Fenpropimorf			c)
Fention (suma)			c)
Fenwalerat/esfenwalerat (suma)			c)
Lufenuron			c)
Metoksyfenozyd			c)
Oksadiksyl			c)
Pendimetalina			c)
Fentoat			c)
Propikonazol			c)
Propyzamid			c)
Spinosad (suma)			c)
Tetrakonazol			c)
Tiametoksam			c)
Trifluralina			c)
Aldryna		d)	d)
Azynofos etylowy		d)	d)
Cis-chlordan		d)	d)
Trans-chlordan		d)	d)
Oksychlordan		d)	d)
Chlorfenwinfos (suma izomerów)		d)	d)
Chlorobenzylat		d)	d)
Cyflutryna (suma izomerów)		d)	d)
DDD-p,p'		d)	d)
DDE-p,p'		d)	d)
DDT-o,p'		d)	d)
DDT-p,p'		d)	d)
Deltametryna		d)	d)
Diazynon		d)	d)
Dieldryna		d)	d)
Alfa-endosulfan		d)	d)
Beta-endosulfan		d)	d)
Siarczan endosulfanu		d)	d)
Endryna		d)	d)
Fention		d)	d)
Fenwalerat/esfenwalerat		d)	d)
(suma izomerów RS/SR i RR/SS)		d)	d)
Formotion		d)	d)
HCB		d)	d)
Alfa-HCH		d)	d)
Beta-HCH		d)	d)
Gamma-HCH (lindan)		d)	d)
Heptachlor		d)	d)
Epoksyd heptachloru (cis)		d)	d)
Epoksyd heptachloru (trans)		d)	d)
Metakrifos		d)	d)
Metydation		d)	d)
4,4'-metoksychlor		d)	d)
Nitrofen		d)	d)
Paration		d)	d)
Paration metylowy		d)	d)
Kongener CHB-26 (kamfechlor)		d)	d)
Kongener CHB-50 (kamfechlor)		d)	d)
Kongener CHB-62 (kamfechlor)		d)	d)
Permetryna (suma izomerów)		d)	d)
Pirymifos metylowy		d)	d)
Profenofos		d)	d)
Pirazofos		d)	d)
Kwintocen		d)	d)
Resmetryna (suma izomerów)		d)	d)
Teknazen		d)	d)
Triazofos		d)	d)
a) Fasola (świeża lub mrożona, bez strąków), marchew, ogórek, pomarańcze lub mandarynki, gruszki, ziemniaki, ryż, szpinak (świeży lub mrożony). b) Bakłażany, banany, kalafior, winogrona stołowe, sok pomarańczowy^(1), groszek (świeży/mrożony, bez strąków), papryka (słodka), pszenica. c) Jabłka, kapusta głowiasta, por, sałata, pomidory, brzoskwinie (włącznie z nektarynami i podobnymi mieszańcami); żyto lub owies, truskawki. d) Masło, szynka (suszona lub wędzona), jaja (w stanie płynnym lub suszone).
^(*) Orientacyjny wykaz na lata 2009 i 2010, zależny od programów, które będą zalecane na te lata. ^(**) Chlormekwat i mepikwat powinny zostać poddane analizie w zbożach (z wyjątkiem ryżu), marchwi, warzywach o jadalnych owocach i gruszkach. ^(***) Tylko zboża. ^(1) W odniesieniu do soku pomarańczowego państwa członkowskie powinny wyszczególnić źródło (koncentraty lub świeże owoce).

ZAŁĄCZNIK  II

Liczba próbek każdego produktu do pobrania i poddania analizie przez każde państwo członkowskie.

Kod kraju	Próbki
AT	12 (*) 15 (**)
BE	12 (*) 15 (**)
BG	12^(*) 15^(**)
CY	12^(*) 15^(**)
CZ	12^(*) 15^(**)
DE	93
DK	12^(*) 15^(**)
ES	45
EE	12^(*) 15^(**)
EL	12^(*) 15^(**)
FR	66
FI	12^(*) 15^(**)
HU	12^(*) 15^(**)
IT	65
IE	12^(*) 15^(**)
LU	12^(*) 15^(**)
LT	12^(*) 15^(**)
LV	12^(*) 15^(**)
MT	12^(*) 15^(**)
NL	17
PT	12^(*) 15^(**)
PL	45
RO	17
SE	12^(*) 15^(**)
SI	12^(*) 15^(**)
SK	12^(*) 15^(**)
UK	66
Całkowita minimalna liczba próbek: 642
^(*) Minimalna liczba próbek dla każdej zastosowanej metody oznaczania pojedynczych pozostałości. ^(**) Minimalna liczba próbek dla każdej zastosowanej metody oznaczania pozostałości wielu pestycydów (typu multi-residue).