Decyzja SCH/Com-ex(98)59,rev. w sprawie skoordynowanego rozmieszczania doradców ds. dokumentów

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.239.308

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 2004 r.

DECYZJA KOMITETU WYKONAWCZEGO
z dnia 16 grudnia 1998 r.
w sprawie skoordynowanego rozmieszczania doradców ds. dokumentów

(SCH/Com-ex (98) 59 rev.)

(Dz.U. UE L z dnia 22 września 2000 r.)

KOMITET WYKONAWCZY,

uwzględniając art. 132 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen,

uwzględniając art. 12 i 26 wymienionej Konwencji,

uwzględniając swą deklarację z dnia 16 września 1998 r. (dokument SCH/Com-ex (98) decl 3),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

1. Plan w sprawie skoordynowanego rozmieszczenia doradców ds. dokumentów dla ruchu lotniczego i morskiego oraz w placówkach konsularnych (dokument SCH/I-Front (98) 171 rev 4) zostaje niniejszym zatwierdzony.

2. Wykaz lokalizacji obecnie uznawanych za zasadniczo odpowiednie do realizacji misji doradców ds. dokumentów oraz oznaczenie aktualnych kluczowych lokalizacji i regionów (dokument SCH/I-Front (98) 184 rev 3) zostają niniejszym odnotowane.

Berlin, dnia 16 grudnia 1998 r.

C.H. SCHAPPER
Przewodniczący

SCH/I-Front (98) 171 rev 4

ZASADY WYKONANIA

Na swoim posiedzeniu w dniu 16 września 1998 r. Komitet wykonawczy podkreślił szczególne znaczenie doradztwa ds. dokumentów dla zwalczania nielegalnej imigracji do obszaru Schengen (SCH/Com-ex (98) decl 3).

Ponadto Komitet wykonawczy wydał także mandat w celu dokonania praktycznych ustaleń, które zostały podane poniżej.

Skoordynowane rozmieszczanie doradców ds. dokumentów w ruchu lotniczym, morskim i placówkach konsularnych będzie się odbywało zgodnie z następującymi wytycznymi:

1. Uzgodnienia dotyczące tworzenia wspólnych zespołów doradców ds. dokumentów

a) Państwa Schengen przeprowadzą tam, gdzie to konieczne, seminaria informacyjne w różnym składzie i o różnym czasie trwania, stosownie do potrzeb danego przypadku, na następujące tematy:

– wykrywanie podrobionych i sfałszowanych dokumentów,

modus operandi,

– zamawianie urządzeń do wykrywania podrobionych i sfałszowanych dokumentów,

– przepisy i zasady prawne dotyczące kontroli.

Niniejsze działania doradcze zostają zapewnione:

– liniom lotniczym lub przedsiębiorstwom żeglugi morskiej,

– w celu wsparcia placówek konsularnych jednego lub więcej Państw Schengen w państwach trzecich,

– w celu wsparcia służb granicznych lub władz imigracyjnych w wyjazdowych portach lotniczych i morskich w państwach trzecich.

Doradcy ds. dokumentów wspierają także przedsiębiorstwa przewozowe i personel odpowiedzialny za kontrole przeprowadzane przed wejściem na pokład na lotniskach i w portach wyjścia.

Państwa Schengen dążą do oddelegowania doradców na okres dwóch do trzech tygodni. Poszczególne państwa zastrzegają sobie prawo do podjęcia jednostronnych środków następczych.

b) Państwa Schengen wyznaczają centralne placówki kontaktowe, poprzez które przekazywane są informacje o zapotrzebowaniu na doradztwo i o możliwościach zapewnienia wsparcia i realizowane wszelkie kwestie organizacyjne i przekazywane informacje związane z doradztwem ds. dokumentów. Za koordynację działań (przygotowanie, realizacja i kontrola w odniesieniu do szczególnych czynności związanych z oddelegowaniem) odpowiedzialna jest centralna placówka kontaktowa tego Państwa Schengen, które wystąpiło z propozycją przydzielenia misji. Zarówno Prezydencja, jak i wiodąca placówka kontaktowa wezmą pod uwagę działania równoległe prowadzone w ramach UE.

c) Centralne placówki kontaktowe prowadzą bezpośrednią współpracę w duchu wzajemnego zaufania.

d) Centralne placówki kontaktowe regularnie ustalają zapotrzebowanie na materiały szkoleniowe, które uzupełnią, w miarę potrzeb, w oparciu o praktyczne doświadczenia, a także powiadamiają się niezwłocznie o nowych modus operandi.

e) Urzędująca Prezydencja w odpowiednim czasie zasięga opinii delegacji w sprawie zgłoszenia zapotrzebowania na środki z funduszy UE (Odysseus) oraz przedkłada Komisji Europejskiej za pośrednictwem Prezydencji UE wniosek o przyznanie pomocy finansowej z programu Odysseus, w odniesieniu do praktycznych ustaleń dotyczących szkoleń, oraz wsparcia i opracowania materiałów szkoleniowych. Pierwszy z tych wniosków, wraz z definicją projektu, który ma zostać zrealizowany (państwa uczestniczące, koordynacja grup, miejsce, wielkość dofinansowania) zostanie złożony nie później niż do dnia 31 marca 1999 r. (termin złożenia).

2. Wybór lokalizacji odpowiednich dla misji doradców ds. dokumentów

Wyboru lokalizacji z placówkami konsularnymi i (lub) zagranicznymi biurami przedsiębiorstw transportowych, które są odpowiednie dla misji doradców ds. dokumentów z uwzględnieniem obecnej sytuacji, jaka istnieje w każdym wypadku, dokonuje odrębną notą Podgrupa ds. Granic.

Nawet jeżeli nie zostało to wyraźnie uwzględnione w powyższym wykazie, pracownikom krajowych linii lotniczych i przedsiębiorstw przewozowych, przewożących osoby do obszaru Schengen, powinno się zaoferować szkolenie w zależności od dostępnych możliwości.

Ponadto, jeżeli istnieją wystarczające możliwości, można oferować doradztwo ds. dokumentów tym przedsiębiorstwom transportowym, które nie obsługują bezpośrednio miejsc przeznaczenia w obszarze Schengen, jednakże świadczą usługi dowozu pasażerów do punktów wyjazdowych łączących za pomocą połączeń lotniczych i morskich z obszarem Schengen.

W każdym przypadku, w momencie gdy poszczególne projekty doradcze zostaną określone, należy niezwłocznie nawiązać kontakt z placówkami konsularnymi i przedsiębiorstwami transportowymi. W zasadzie wszystkie placówki konsularne Państw Schengen będą informowane o planowanym oddelegowaniu doradców ds. dokumentów do przedstawicielstw na poziomie lokalnym.

3. Określanie kluczowych miejsc i regionów

Rozmieszczenie doradców ds. dokumentów będzie dokonywane na podstawie aktualnej oceny sytuacji. Podgrupa ds. Granic odrębną notą określa kluczowe miejsca i regiony.

4. Profil doradcy ds. dokumentów

Pracownicy zatrudnieni jako doradcy ds. dokumentów muszą posiadać odpowiednie predyspozycje osobowe i kwalifikacje zawodowe. Powinni oni posiadać co najmniej pięcioletnie doświadczenie na stanowisku kierowniczym.

Doradcy ds. dokumentów powinni posiadać wystarczającą znajomość podstawowego języka używanego w odniesieniu do ruchu lotniczego i morskiego w miejscu ich rozmieszczenia oraz powinni dobrze posługiwać się angielską terminologią lotniczą i dotyczącą dokumentacji (materiał szkoleniowy IATA). Ponadto urzędnicy zatrudnieni jako doradcy ds. dokumentów muszą posiadać niezbędne dla tej działalności umiejętności pedagogiczne i dydaktyczne.

5. Uzgodnienia dotyczące dokonywania sprawozdań i plany dalszego rozwoju

Doradcy ds. dokumentów składają po zakończeniu swojej misji pisemne sprawozdanie, dotyczące przebiegu misji i rozpoznanych słabych punktów, modus operandi oraz podjętych środków zaradczych. Sprawozdanie przekazywane jest państwu wiodącemu oraz dalej do Sekretariatu Schengen w celu przesłania do wszystkich delegacji Podgrupy ds. Granic.

Urzędująca Prezydencja opracowuje sprawozdanie podsumowujące, przedkładane Grupie Roboczej I ds. policji i bezpieczeństwa co pół roku kalendarzowego, dotyczące działań przeprowadzonych w tym sześciomiesięcznym okresie, wraz z analizą.

Prezydencja opracowuje także propozycje dalszego postępowania, włącznie z planowaniem dalszych środków doradczych oraz udoskonaleń technicznych i taktycznych i przedkłada je Podgrupie ds. Granic.

SCH/I-front (98) 184 rev 3

SKOORDYNOWANE ROZMIESZCZANIE DORADCÓW DS. DOKUMENTÓW W RUCHU LOTNICZYM, MORSKIM I W PLACÓWKACH KONSULARNYCH

Wybór lokalizacji uznawanych obecnie za zasadniczo odpowiednie do celów misji doradców ds. dokumentów oraz określenie obecnych lokalizacji i regionów docelowych.

1. 1 Wybór lokalizacji odpowiednich obecnie dla misji doradców ds. dokumentów

Na podstawie oceny bieżącej sytuacji, przedstawicielstwa konsularne i/lub biura zamorskie linii lotniczych i morskich w następujących lokalizacjach są uznane za odpowiednie do rozmieszczenia doradców ds. dokumentów (lista ta będzie uaktualniana w miarę potrzeb):

Abidżan (Wybrzeże Kości Słoniowej)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja, Portugalia

Abu Zabi (Zjednoczone Emiraty Arabskie)

Ważne lotniska tranzytowe na loty do Europy, w taki sposób by doradztwo i szkolenia były w szczególności skierowane do linii lotniczych

Akra (Ghana)

linie lotnicze

Ankara (Turcja)

linie lotnicze

Bamako (Mali)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Bangkok (Tajlandia)

linie lotnicze

Bejrut (Liban):

linie lotnicze

morskie linie żeglugowe

Przedstawicielstwa: Cypr

Bissau (Gwinea Bissau)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

Brazzaville (Kongo)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Kair (Egipt):

linie lotnicze

morskie linie żeglugowe

Przedstawicielstwa: Cypr

Casablanka (Maroko)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Kolombo (Sri Lanka)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Dakka (Bangladesz)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Dakar (Senegal)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja, Portugalia, Hiszpania

Damaszek (Syria):

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Cypr

Douala (Kamerun)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Dubaj (Zjednoczone Emiraty Arabskie)

Ważne lotniska tranzytowe na loty do Europy, w taki sposób by doradztwo i szkolenia były w szczególności skierowane do linii lotniczych

Haiti (Haiti)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Miasto Ho Chi Minh (Wietnam)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Hong Kong

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Islamabad (Pakistan)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Istambuł (Turcja)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Karaczi (Pakistan)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Niemcy (pożądane intensywne doradztwo i szkolenie)

Kijów (Ukraina)

Przedstawicielstwa: Portugalia

Kuwejt

linie lotnicze

Lagos (Nigeria)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Niemcy, Francja, Hiszpania.

Lima (Peru)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Luanda (Angola)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

Makau

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

Malabo (Gwinea Równikowa)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Maputo (Mozambik)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

Moskwa (Rosja)

linie lotnicze

Nador (Maroko)

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Nairobi (Kenia)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Niemcy, Francja

Pekin (Chiny)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja, Hiszpania

Praja (Zielony Przylądek)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

Rabat (Maroko)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Rio de Janeiro (Brazylia)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

S. Tomé (Wyspa Świętego Tomasza i Książęca)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

Sal (Zielony Przylądek)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Portugalia

Sana (Jemen)

linie lotnicze

Santo Domingo (Republika Dominikańska)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Szanghaj (Chiny)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

Skopje (Była Jugosłowiańska Republika Macedonii)

linie lotnicze

Tanger (Maroko)

linie lotnicze

morskie linie żeglugowe

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Tetuon (Maroko)

Przedstawicielstwa: Hiszpania

Tirana (Albania)

linie lotnicze

Tunis (Tunezja)

linie lotnicze

Yaounde (Kamerun)

linie lotnicze

Przedstawicielstwa: Francja

II. Określenie obecnie kluczowych miejsc i regionów

Spośród przedstawionych w powyższej sekcji I miejscowości i regionów rozmieszczenie doradców ds. dokumentów, które dokonywane będzie na podstawie bieżącej oceny sytuacji, uznawane jest za szczególnie pilne w wymienionych poniżej miejscowościach. Wykaz ten nie jest ostateczny. Wykaz będzie aktualizowany w miarę potrzeb.

– Abidżan

– Abu Zabi

– Akra

– Bamako

– Brazzaville

– Casablanca

– Dakar

– Dubaj

– Stambuł

– Lagos

– Moskwa

– Tirana

– Tunis

Skoordynowane rozmieszczenie doradców ds. dokumentów do powyższych lokalizacji powinno być najbliższym celem.

Dodatkowo doradców ds. dokumentów należy oddelegować możliwie najszybciej do następujących lokalizacji (zgodnie z kolejnością ustaloną poniżej):

– Bangkok

– Ankara

– Karaczi

– Nairobi

– Sanaa

– Skopje.

1 Pkt 1 zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.