Decyzja 2000/604/WE w sprawie składu i Statutu Komitetu Polityki Gospodarczej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.257.28

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lipca 2003 r.

DECYZJA RADY

z dnia 29 września 2000 r.

w sprawie składu i Statutu Komitetu Polityki Gospodarczej

(2000/604/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 11 października 2000 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 209,

uwzględniając opinię Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komitet Polityki Gospodarczej (zwany dalej "Komitetem") został utworzony na podstawie decyzji 74/122/EWG⁽¹⁾.

(2) Komitet sprawował wszystkie funkcje powierzone do tej pory Krótkoterminowemu Komitetowi Polityki Gospodarczej utworzonemu na podstawie decyzji Rady z dnia 9 marca 1960 r. w sprawie koordynacji polityk koniunkturalnych Państw Członkowskich⁽²⁾, Komitetowi Polityki Budżetowej utworzonemu na podstawie decyzji Rady z dnia 8 maja 1964 r. w sprawie współpracy między właściwymi agendami rządowymi Państw Członkowskich w dziedzinie polityki budżetowej⁽³⁾, oraz Średnioterminowemu Komitetowi Polityki Gospodarczej utworzonemu na podstawie decyzji Rady z dnia 15 kwietnia 1964 r. powołującej Średnioterminowy Komitet Polityki Gospodarczej⁽⁴⁾.

(3) Komitet jest przewidziany w art. 272 Traktatu.

(4) Statut Komitetu powinien odzwierciedlać nowe instytucjonalne otoczenie, które zostało stworzone poprzez przejście do trzeciego etapu unii gospodarczej i walutowej. Wydaje się godne polecenia utrzymanie podstawowej struktury Komitetu i jednoczesne podjęcie niezbędnego dostosowania, w celu poprawy jego funkcjonowania i bardziej precyzyjne opisanie jego zadań.

(5) Zadania powierzone Komitetowi są bez uszczerbku dla prawa Komisji do wydawania zaleceń i opinii w sprawach będących przedmiotem Traktatu;

(6) Wprowadzenie EUR wzmacnia potrzebę ścisłej koordynacji polityki gospodarczej oraz trwałego zbliżania dokonań gospodarczych Państw Członkowskich. Zgodnie z rezolucją Rady Europejskiej z dnia 13 grudnia 1997 r. w sprawie koordynacji polityki gospodarczej na trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej⁽⁵⁾ wzmocniona koordynacja polityki gospodarczej powinna obejmować dokładniejszą obserwację rozwoju makroekonomicznego Państw Członkowskich oraz polityki strukturalnej Państw Członkowskich w obszarach rynku pracy, towarów i usług, tendencji kosztów i cen, w szczególności wówczas, gdy mogą wpływać na możliwości osiągnięcia trwałego nieinflacyjnego wzrostu i tworzenia miejsc pracy.

(7) Ogólne wytyczne polityki gospodarczej i procedura nadzoru wielostronnego przewidzianej w art. 99 Traktatu są głównymi punktami koordynacji polityki gospodarczej. Bez uszczerbku dla zadań Komitetu Ekonomiczno-Finasowego, Komitet powinien zapewnić wsparcie dla określania wytycznych i przyczynić się do procedury nadzoru wielostronnego w obszarach wymienionych w niniejszej decyzji.

(8) Na swoim posiedzeniu w Cardiff w dniu 16 czerwca 1998 r. Rada Europejska przyjęła z zadowoleniem decyzję Rady ECOFIN i ministrów zgromadzonych w tej Radzie z dnia 1 maja 1998 r.⁽⁶⁾ dotyczącą ustanowienia procedury uproszczonej, w pełni przestrzegającej zasady pomocniczości, na potrzeby monitoringu postępu reformy gospodarczej.

(9) Rezolucja Rady Europejskiej na szczycie w dniach 3 i 4 czerwca 1999 r. rozpoczęła proces dialogu makroekonomicznego na poziomie wspólnotowym. Ten dialog makroekonomiczny prowadzić ma do poprawy współdziałania między wzrostem płac a politykami makroekonomicznymi. Rada Europejska doszła do wniosku, że dialog makroekonomiczny na poziomie technicznym powinien być prowadzony przez grupę roboczą powołaną w ramach Komitetu we współpracy z Komitetem ds. Zatrudnienia i Rynku pracy przy udziale przedstawicieli obu Komitetów (włącznie z Europejskim Bankiem Centralnym), Komisji i Makroekonomicznej Grupy ds. Dialogu Społecznego. Komitet powinien w szczególności organizować wnoszenie wkładów w ten dialog na tym poziomie przez przedstawicieli rządów.

(10) W rezolucji Rady Europejskiej z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie wzrostu i zatrudnienia⁽⁷⁾ wezwano do wzmocnionej koordynacji polityk gospodarczych w celu uzupełnienia procedury przewidzianej w nowym tytule Traktatu dotyczącym zatrudnienia, i zażądano aby Komitet Zatrudnienia ściśle współpracował z Komitetem.

(11) Traktat przewiduje powołanie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego. Zadania Komitetu Ekonomiczno-Finansowego określone są w art. 114 ust. 2 Traktatu. Statut Komitetu Ekonomiczno-Finansowego przyjęty został decyzją Rady z dnia 31 grudnia 1998 r⁽⁸⁾. Komitet powinien ściśle współpracować z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym w celu wspierania Rady.

(12) Traktat wzywa do powołania Komitetu Zatrudnienia. Konieczna jest także ścisła współpraca z tym Komitetem.

(13) Określenie zadań Komitetu jest bez uszczerbku dla wszelkich przepisów prawa wtórnego, które mogą być przyjęte w przyszłości, dotyczących procedury nadzoru wielostronnego przewidzianej w art. 99 ust. 5 Traktatu.

(14) ¹ Państwa Członkowskie, Komisja i Europejski Bank Centralny powinny być odpowiednio reprezentowane w Komitecie. Każde z nich powinno wyznaczyć dwóch członków.

(15) Członkowie Komitetu powinni być powoływani osobiście i przy wykonywaniu swoich obowiązków powinni kierować się ogólnymi interesami Wspólnoty.

(16) Przewodniczący Komitetu powinien być wybierany na dwa lata. Z reguły jego mandat nie jest odnawialny. Przedłużenie mandatu powinno być możliwe, jeżeli na stanowisko to nie ma innego kandydata.

(17) Członkostwo urzędników Europejskiego Banku Centralnego i krajowych banków centralnych w Komitecie jest bez uszczerbku dla postanowień art. 108 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejszym przyjmuje się Statut Komitetu Polityki Gospodarczej ("Komitet") przewidziany w art. 272 Traktatu.

Tekst Statutu jest ustanowiony w niniejszym Załączniku

Artykuł  2

Decyzja 74/122/EWG traci moc.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja staje się skuteczna od dnia jej opublikowania.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 września 2000 r.

	W imieniu Komisji
	L. FABIUS
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 63 z 5.3.1974, str. 21.

⁽²⁾ Dz.U. 31 z 9.5.1960, str. 764/60.

⁽³⁾ Dz.U. 77 z 21.5.1964, str. 1205/64.

⁽⁴⁾ Dz.U. 64 z 22.4.1964, str. 1031/64.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 35 z 2.2.1998, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U L 139 z 11.5.1998, str. 28.

⁽⁷⁾ Dz.U. C 236 z 2.8.1997, str. 3.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 5 z 9.1.1999, str. 71.

ZAŁĄCZNIK ²

STATUT KOMITETU POLITYKI GOSPODARCZEJ

CZĘŚĆ  I

ZADANIA KOMITETU

Artykuł  1

1. Bez uszczerbku dla postanowień art. 114 i 207 Traktatu, Komitet Polityki Gospodarczej (zwany dalej Komitetem) przyczynia się do przygotowania prac Rady, koordynując polityki gospodarcze Państw Członkowskich i Wspólnoty, oraz udziela porad Komisji i Radzie.

2. Komitet przyczynia się do przygotowania prac Rady, dostarczając analiz ekonomicznych, opinii dotyczących metodologii i projektów dotyczących zaleceń w sprawie polityki, w szczególności w sprawie polityki strukturalnej mającej na celu poprawę potencjału wzrostu i zatrudnienia we Wspólnocie. W tym kontekście Komitet koncentruje się w szczególności na:

a) funkcjonowaniu rynków towarów, kapitałów, usług i pracy, włącznie z płacami, produktywnością, rozwojem zatrudnienia i konkurencyjności;

b) roli i efektywności sektora publicznego oraz długoterminowej stabilności finansów publicznych;

c) ogólnogospodarczych implikacjach poszczególnych polityk, takich jak polityki odnoszące się do środowiska naturalnego, badania i rozwoju oraz spójności społecznej.

3. W wyżej wymienionych obszarach Komitet, bez uszczerbku dla postanowień art. 114 i 207 Traktatu, wspiera prace Rady, w szczególności w zakresie formułowania ogólnych wytycznych dotyczących polityki gospodarczej, i wnosi wkład w procedurę nadzoru wielostronnego określoną w art. 99 ust. 3 Traktatu. W tym kontekście Komitet prowadzi regularne przeglądy krajowe skupiające się w szczególności na reformach strukturalnych w Państwach Członkowskich.

4. Bez uszczerbku dla postanowień art. 130 i 207 Traktatu, Komitet wnosi wkład w prace Rady zgodnie z tytułem Traktatu dotyczącym zatrudnienia.

5. Komitet wspiera Komitet Ekonomiczno-Finansowy, w szczególności poprzez dokonywanie stałych przeglądów krótko- i średnioterminowego rozwoju gospodarczego w Państwach Członkowskich i we Wspólnocie poprzez dostarczanie analiz i opinii dotyczących głównie kwestii metodologicznych odnoszących się do wzajemnych oddziaływań między politykami strukturalnymi i makroekonomicznymi oraz dotyczących kształtowania się płac w Państwach Członkowskich i we Wspólnocie.

6. Komitet określa ramy, w których odbywa się dialog makroekonomiczny na szczeblu technicznym, z udziałem przedstawicieli Komitetu (w tym Europejskiego Banku Centralnego), Komitetu Ekonomiczno-Finansowego, Komitetu Zatrudnienia, Komisji oraz partnerów społecznych.

7. Komisja zasięga opinii Komitetu w sprawie maksymalnej stopy wzrostu wydatków nieobowiązkowych z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich przewidzianego w art. 272 Traktatu.

Artykuł  2

Komitet wydaje opinie na wniosek Rady, Komisji lub Komitetu Ekonomiczno- Finansowego, lub z własnej inicjatywy.

Artykuł  3

Przy wykonywaniu swoich zadań Komitet działa w ścisłej współpracy z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym, gdy składa Radzie sprawozdania. Wnosząc wkład w przygotowywanie ogólnych wytycznych polityki gospodarczej, Komitet składa sprawozdanie Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu. Koordynuje on swoje prace z Komitetem Zatrudnienia i innymi komitetami oraz grupami roboczymi przygotowującymi prace Rady w obszarach, w których te komitety lub grupy robocze są właściwe.

CZĘŚĆ  II

SKŁAD

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie, Komisja oraz Europejski Bank Centralny powołują po dwóch członków Komitetu.

2. Członkowie Komitetu są wybierani spośród wyższych urzędników posiadających wybitną wiedzę w dziedzinie określania polityki gospodarczej i finansowej.

Artykuł  5

Członkowie Komitetu, wykonując swoje obowiązki, kierują się ogólnym interesem Wspólnoty.

CZĘŚĆ  III

PRZEWODNICZĄCY I SEKRETARIAT

Artykuł  6

1. Komitet wybiera spośród swoich członków, głosami większości członków, przewodniczącego i do trzech wiceprzewodniczących na okres dwóch lat. Zasadą jest, że kadencja dwuletnia nie jest odnawialna.

2. Przewodniczący przekazuje prawo głosu innemu członkowi swojej delegacji.

Artykuł  7

W przypadku niezdolności do wykonywania swoich obowiązków przewodniczący zastępowany jest przez jednego z wiceprzewodniczących Komitetu.

Artykuł  8

1. Komitet jest wspomagany przez sekretariat, działający pod kierownictwem sekretarza. Sekretarz i personel sekretariatu niezbędny do wykonywania zadań sekretariatu zapewniany jest przez Komisję. Sekretarz mianowany jest przez Komisję po zasięgnięciu opinii Komitetu. Sekretarz oraz jego personel podczas wykonywania zadań Komitetu działa zgodnie z zaleceniami Komitetu.

2. Wydatki Komitetu są uwzględniane w preliminarzu Komisji.

CZĘŚĆ  IV

POSTĘPOWANIE

Artykuł  9

Opinie lub sprawozdania przyjmuje się głosami większości członków, jeżeli wymagane jest głosowanie. Każdy członek posiada jeden głos. Każdy członek Komitetu posiada jeden głos. Jednakże kiedy wydawana jest porada lub opinia w kwestiach, w odniesieniu do których Rada może podjąć decyzję, członkowie banków centralnych i Komisji mogą w pełni uczestniczyć w dyskusjach, lecz nie biorą udziału w głosowaniu. Komitet zawiera również w sprawozdaniu poglądy mniejszości lub głosy odrębne wyrażone w toku dyskusji.

Artykuł  10

Zasadą jest, że jedynie członkowie mogą zabierać głos podczas posiedzeń Komitetu. W wyjątkowych okolicznościach przewodniczący może zgodzić się na inne ustalenia.

Artykuł  11

Komitet może zlecić zbadanie poszczególnych kwestii podkomitetom lub grupom roboczym. Przewodniczy takim grupom członek Komitetu mianowany przez Komitet.

Artykuł  12

Komitet, podkomitety lub grupy robocze mogą być wspierane przez ekspertów.

Artykuł  13

Komitet jest zwoływany przez przewodniczącego z jego inicjatywy albo na wniosek Rady, Komisji lub co najmniej pięciu członków Komitetu.

Artykuł  14

1. Zasadą jest, że przewodniczący reprezentuje Komitet; w szczególności przewodniczący może być upoważniony przez Komitet do składania sprawozdań z dyskusji oraz wydawania ustnych komentarzy w sprawie opinii i sprawozdań przygotowywanych przez Komitet.

2. Przewodniczący Komitetu jest odpowiedzialny za utrzymywanie stosunków Komitetu z Parlamentem Europejskim, który, gdzie właściwe, jest stale informowany o pracach Komitetu.

Artykuł  15

1. Jeżeli nie zostanie podjęta inna decyzja, prace Komitetu są poufne. Ta sama zasada stosuje się do prac podkomitetów lub grup roboczych.

2. Sprawozdania lub opinie przygotowywane przez Komitet są dostępne publicznie po ich przekazaniu adresatowi, o ile nie zachodzą uzasadnione podstawy do utrzymania ich poufności.

Artykuł  16

Komitet przyjmuje swój regulamin.

¹ Motyw 14 zmieniony przez art. 1 lit. a) decyzji nr 2003/475/WE z dnia 18 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.158.55) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 lipca 2003 r.

² Załącznik zmieniony przez art. 1 lit. b) decyzji nr 2003/475/WE z dnia 18 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.158.55) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 lipca 2003 r.