Skarga wniesiona w dniu 3 lipca 2013 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii (Sprawa E-14/13).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.294.9

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 października 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 lipca 2013 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Sprawa E-14/13)

(2013/C 294/09)

(Dz.U.UE C z dnia 10 października 2013 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 3 lipca 2013 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Xaviera Lewisa, Gjermunda Mathisena i Auður Ýr Steinarsdóttir, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35, rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1) orzeczenie, że poprzez utrzymanie w mocy odmiennego traktowania połączeń krajowych i transgranicznych w wyniku stosowania art. 51 ust. 1 ustawy nr 90/2003 o podatku dochodowym (lög nr. 90/2003 um tekjuskatt), Islandia uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z art. 31 i 40 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

2) obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

– Niniejsza skarga Urzędu Nadzoru EFTA dotyczy uchybienia przez Islandię jej zobowiązaniom w zakresie swobody przedsiębiorczości oraz swobodnego przepływu kapitału przewidzianych w art. 31 i 40 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej "Porozumieniem EOG") poprzez wprowadzenie natychmiastowego podatku od majątku i udziałów przedsiębiorstw, które dokonują transgranicznych połączeń z przedsiębiorstwami mającymi siedzibę w innych państwach EOG, oraz w stosunku do udziałowców takich przedsiębiorstw, podczas gdy podobne transakcje, które mają miejsce na terytorium Islandii, nie powodują żadnych bezpośrednich skutków podatkowych.

– Urząd Nadzoru EFTA stwierdza, że takie odmienne traktowanie połączeń krajowych i transgranicznych nie jest usprawiedliwione i w związku z tym jest niezgodne z art. 31 i 40 Porozumienia EOG.